"က်စ္...ခုဘာဖစ္ခ်င္ေနတာလဲ ေျပာ သေဘာတိုင္းလုပ္ေပးမယ္..."လူ႐ွင္းသူ႐ွင္းဖစ္ေနတဲ့လမ္းသြယ္ေလးထဲကထြက္လာတဲ့စူး႐ွ႐ွအသံ...
"ဟာ လင္းထက္ ေျပာေလ.. လမ္းခြဲခ်င္ေနတာလား"
ထပ္ထြက္လာတဲ့အသံစူး႐ွ႐ွ..
တစ္ေယာက္ထဲေမးခြန္းေမးၿပီးေျပာေနတဲ့ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္နဲ႔...
ဘာစကားမွမေျပာပဲ ေခါင္းကုိအေသငုံထားပီး မ်က္ရည္ေတြ ပင္လယ္ေဝေနတဲ့မိန္းကေလး.."က်စ္ က်လာျပန္ပီ အဲဒီ့မ်က္ရည္ ထက္ ဘာဖစ္ေနတာလဲ"
"ေဝ.. ထက္ လူေတြကိုေၾကာက္လာပီ"
"ဘာကိစၥေၾကာင့္လဲ ထက္ ကုိယ့္ကုိေျပာ"
"
"ေဝမသိဘူးလား ခုဆိုရပ္ကြက္ထဲကလူေတြေကာ ထက္ေဆြမ်ိဳးေတြေကာအကုန္သိကုန္ပီ""ဘာကိုလဲ"
နားမလည္ႏိုု္င္ သူဘာကုိဆိုလိုေနတာလဲ
"ထက္တို႔အခ်င္းခ်င္းခ်စ္ေနတဲ့ကိစၥ လူႀကီးေတြအကုန္သိကုန္ပီ...အက္ဒီကိစၥေၾကာင့္နဲ႔ပဲ ေဖေဖက ထက္ကုိ America ကိုပို႔မယ္တဲ့ ေမေမကလည္းမူးလဲသြားတယ္ ပတ္ဝန္းက်င္ကလည္း ထက္နဲ႔ေဝကုိ႐ႈပ္ခ်ေနၾကပီ ေဆြမ်ိဳးေတြကလည္း......"
"ေတာ္ေတာ့ ထက္ ကုိယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ကမိန္းကေလး
ဟုတ္တယ္ ဒါေပမဲ့ မိန္းကေလးအခ်င္းခ်င္းမခ်စ္ရဘူးဆိုတဲ့ဆို႐ုိး႐ွိခဲ့လို႔လား....ဘာဥပေဒမွလည္းမ႐ွိဘူး....ေနာက္ပီး ပတ္ဝန္းက႐ႈပ္ခ်လည္း ကုိယ္ဘာမွကုိမမႈ့ဘူး အဓိက က ကုိယ္နဲ႔ထက္ခ်စ္ေနဖို႔ပဲ...""ဒါေပမဲ့ ေဝ....
ထက္ ေလ ေဖေဖနဲ႔ေမေမကုိစိတ္ခ်မ္းသာေစခ်င္တယ္""အဓိပၸါယ္ကုိနားလည္တယ္ ထက္.. မင္းသေဘာပဲ....
ငုိထားလို႔ေဖာင္းအစ္ေနတဲ့မ်က္ဝန္းနဲ႔ေမာ့ၾကည့္လာပီး ေခါင္းကုိျပန္ငုံကာ သက္ျပင္းကုိခ်ပီး ေျဖေျဖးခ်င္းေျပာလာသည့္ စကား..
"ေဝ ထက္တို႔လမ္းခြဲမယ္"
"ကုိယ္ေျပာပီးသား အရာအားလံုးကမင္းသေဘာပဲ ထက္ "
"Thank "
"မလိုဘူး ထက္...ဘဝသစ္မာေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ"