Eunice's POV
Andito na kami sa Eastwood, medyo malayo layo pa ung condo nya. Ako na ang naghatid kay Zab.
Napansin ko tahimik lang sya. So I decided to break the silence.
Eunice: Bes, tara sa yellow cab. Malapit naman na yun dito. Take out tayo. I'll be staying with you sa condo mo. Para naman may makausap ka.
Zab: sige. Ikaw bahala.
Yun lang ang sabi nya.
Pinipigilan kung maiyak kapag kasama ko sya.
1 year ng ganyan si Zab. Bilang lang yung mga words na isasagot nya sayo kapag kinausap mo sya.
Wala na yung Zab na masayahin.
Si Robi kasi ang buhay nya.
Kahit may mga kaibigan sya, hindi sya dumidepende samin.
Na kay Robi lahat.
Hindi naman namin sya masisisi, kasi sobra sobra din yung pagmamahal na binigay ni Robi sa kanya.
Nung graduation nga namin, isa sya sa mga Cum Laude.
Pero makikita mo sa kanya na hindi sya masaya.
Hanggang ngayon kasi hindi pa din nya matanggap na wala na yung lalaking pinakamamahal nya.
-----------------------------------
Pabalik na ako sa kotse. Dala ko na din yung pizza na binili ko sa Yellow Cab.
Nakita ko si Zab hawak ung IPhone nya.
She's looking to Robi's Photos on Instagram.
Nakita ko na lang umiiyak na sya.
Fresh pa din sa kanya yung nangyare.
-------
Andito na kami sa Condo nya. Walang nagbago.
Still in a black ang white motiff.
Simple lang yung condo nya. Wala masyadong arte.
Pumunta na ko sa kitchen para ayusin ung pizza, ng bigla syang nagsalita.
Zab: Bes, papasok na ba talaga tayo bukas sa review class?
Eunice: oo naman no. Kailangan yun no kahit pa matalino na. Ay Bes, peram naman tshirt pawis na kasi ako.
Zab: sige, kuha ka na lang sa closet ko. Pumasok ka na sa kwarto.
Iniwan ko muna si Zab habang kumakain ng pizza.
Pagpasok ko ng kwarto nya,
puro picture ni Robi.
Sa pader,
sa closet,
sa ceiling,
pati sa likod ng pinto.
Nakita ko din yung canon SLR ni Zab na bigay sa kanya ni Robi.
Karamihan sa mga photos ni Robi na nakadikit puro stolen.
Mahilig si Zab kumuha ng mga litrato kaya sya binigyan ni Robi ng SLR.
Nakita ko din yung picture nila ni Robi, yung gabi before sila maaksidente.
It was they're 8th month together.
Napansin kong may nakasulat sa gilid.
"Why did you have to leave me?"
d ko na napigilan pero biglang tumulo luha ko.
Feel na feel ko yung pain na nararamdaman ni Zab hanggang ngayon.
Di pa ako nakakakuha ng damit ng biglang pumasok si Zab,
Zab: bes... :(
nakita kong malungkot sya.
Then she started to cry again.
Zab: I don't *sniff* want to *sniff* forget *sniff* Robi. I don't *sniff* know what *sniff* to do.
Eunice: bes, shhhhhhhhhh. Stop crying na. Magagalit na sayo nyan si Robi. Diba sabi nya before sya mawala ayaw na nyang iiyak ka.
Zab: di ko kya Ice. *sniff* hindi*sniff* ko kaya*sniff* hindi ko kayang wala si Robi. T___T
Eunice: you have to Zab. You have to let Robi go. Hindi naman sya mawawala jan sa puso mo eh. Anyway, he's always watching you. Mawawala din yang sakit na yan.
Zab: But *sniff* my feelings for Robi *sniff* never *sniff* went away.
Eunice: Listen to me okay? Akala mo ba ginusto ni Robi na iwan ka? Zab. You have to stand on your own now. Robi wants you to be a woman. A full grown woman. Andito lang naman kaming mga kaibigan mo. Hinding hindi ka namin iiwan. Maybe hindi tayo laging mag'kakasama but you can count on us. Okay? Stop crying. You better sleep now.
Pinatulog ko na muna si Zab. Maaga din kasi start ng review class namin.
Then I call Riza.
Eunice: yo Riz??
Riza: yes Ice?
Eunice: She's still not okay.
Riza: Yeah. I know. Masakit pa din sa kanya. Kahit ako nasasaktan kapag nakikita ko syang ganun.
Eunice: Ugh. Hey Riz, diba start na ng review class tom.? Let's make Zab happy. Libangin natin.
Riza: yah yah. Sige. I'll sleep na Ice. Ikaw din. See you both sa school tom. Bye
then I ended the call.
---------
Zab's POV
Robi: Hon. Wag ka ng iiyak. Nahihirapan din ako pag nakikita kitang ganyan eh.
Zab: Robi?? Robi bakit ka umalis? Bakit hindi mo ako inintay?
Robi: ayoko kasing makita kang umiiyak kapag umalis na ako. Ayokong makita kang nahihirapan.
Zab: alam mo ba na hanggang ngayon nasasaktan pa din ako? Bakit kasi iniwan mo ko?
Robi: Zab, hindi ko ginustong iwan ka. Alam mo kung gaano kita kamahal. Ayoko ng makita ka pang nasasaktan. Please do me a favor.
Zab: anong favor?
Robi: please don't cry. Please learn how to smile even I'm no longer with you. Please let go the pain. Zab hindi masamang magmahal ka ulit. Tanggap ko din na wala na ako. Pero hindi ko matatanggap na hindi ka nagiging masaya dahil sakin. Hindi naman kita iiwan. Lagi pa din kitang babantayan. Basta you have to learn to love someone who'll never leave you. I LOVE YOU SO MUCH. *KISS*
---
It was a dream. It was exactly 3 am. Napanaginipan ko si Robi.
He's all in white, And He's smiling.
Gusto nya kung mag move on. And he kissed me.
Hanggang ngayon nafifeel ko pa din ung kiss.
Maybe He's here.
