My bittersweet Love

CHAPTER 3.

Hindi ko alam kung paano ako nakauwi sa bahay ng walang galos.

Sht!

Yun na ata yung pinakamasakit na narinig ko sa buong buhay ko.

Yung aminin ng taong mahal mo na hindi ka niya magugustuhan bilang ikaw.

T__T

Ang sakit. I can’t explain the pain I’m feeling right now.

Ano tingin niya sakin?

Maarte?

Flirt?

Sa pananamit ko ano ba masama sa sinusuot ko?

Hindi naman komo naka shorts ako bastusin na.

Sa pagmamake up ko? Blush on at lipstick lang naman.

At pati pag tawa ko hindi niya gusto.

And that’s explain at all.

HINDI NIYA KO KAHIT KAILAN MAGUGUSTUHAN!!!

Ang sakit sakit.

T__T

Hindi ko alam ngayon kung ano gagawin ko pero the first thing that comes in my mind is to finally

Move on.

Mukang tanga lang ako kasi hindi naman naging kami pero mag momove on ako.

For 6 fvcking years I loved him whole heartedly!

Hindi ako nakikipag date, hindi ko ini entertain mga suitors ko kasi feeling ko pag ginawa ko yun parang niloko ko na siya.

Pero guess what?

Ito lang pala mapapala ko.

I hate the feeling of being unloved by someone who I truly love.

L

I cannot promise na hindi ko siya mamahalin pa.

6 years?

MASAKIT!!!!

Hayy

Kkrrriinnnggg.

May tumatawag sakin.

At im so surpriced .

@.@

Hindi ko din maimagine na tumatawg siya.

Calling..

Sandrey<3

Sasagutin ko ba?

Pero baka pag hindi ko sinagot sabihin niya affected ako.

Tss I need to answer it.

“hello?”

Buti nalang hindi masyadong halata yung boses ko.

“ so tinanggap mo yung invite sayo ni Jeff?”

e ano naman sayo? Gusto ko sanang sabihin.

“yes. Wala naman atang problema, besides nakakhiya nadin dati pa niya ko inaaya lumabas yet I didn’t accept it,ngayon lang. so why are yo—u aski—ng me?”

Totoo naman kasi hindi ko na mabilang kung ilang beses niya ako inayang mag lunch or dinner lagi ko sinasabi na busy ako,.

“do you think gusto ka niya? O katawan mo lang habol niya sayo?”