Untold Secrets

I AM

"Kim Tan....."

"wag, wag mong bibitawan si Tan, Eunsang. please~ kung hindi aagawin ko siya sayo! huhuhu"

yup, ayon sa nababasa niyo. right now i'm watching 'The Heirs', ang ganda ganda kasi at ang gwapo gwapo ni Lee MinH-

"RAI!!!"

"AY KIM TAN! OUCH!" naisigaw ko nang mapabalikwas ako sa kama at nahulog sa sahig.

"Thet! Sino ba'ng malakas ang loob na gulatin ako?!" pasigaw na bulong ko sa sarili ko habang tumatayo sa pagkakabagsak.

"HOY RAI! GUMISING KA NA! ABA!" Si daddy pala.

pero teka ... gumising? eh, 11 PM pa lang nama--- *looks at the wall clock* THET! 6:35AM na!

Tumakbo na ako papasok sa banyo at naligo ng mabilisan.

waaaaaaahhhh!!!! malelate na naman ako sa school. bakit ba kasi di ko narealize na inumaga na naman ako sa kakapanood ng K-Novela. huhuhu

dali-dali rin akong nag-ayos ng sarili at mga gamit ko sa school pagkatapos ay lumabas sa kwarto papunta sa Kitchen.

"GOOD MORNING DAD!" bati ko kay daddy habang papalapit ako sa kanya.

"Late ka na naman." nakabusangot na sabi ni dad.

"di ka na nasanay dad." sabay kiss sa cheeks niya. "tingnan mo ako dad..."

"hmmm?"

tiningnan ko siya from head to toe.

"sana'y na akong makita kang nakaganyan. hahaha"

paano ba naman, si daddy pagmagluluto siya lagi niyang tinatali ang bangs niya pataas at nagsusuot ng apron na hello kitty. -_-

"bagay naman di ba?" tanong ni dad habang naka-peace sign at nagpapacute. tinawanan ko lang siya at umupo na sa harap ng hapag kainan.

"Dad, tumigil ka na. nakakapawalang gana kumain eh." pabirong sabi ni Gino,ang bunso kong kapatid, na nakapagpapout kay dad. hahaha, ang cute lang.

I started eating my breakfast with my Dad and Lil brother when I realized something.

" Dad, where's Cookie?" i asked.

dad looked at me and sighed.

"That kid. di umuwi ng bahay."

"what?! again? yung lalaking yun talaga oh!"naiinis na bulalas ko.

"bayaan mo na, it's part of growing up." sabay smile sakin ni dad.

"whatever you say daddy." sabi ko nalang. "hatid mo na lang kami ni Gino dad. mas malelate kami kung magcocommute."

"Ok, bilisan niyo na."

hinatid kami ni dad sa school and now we're walking on our school grounds.

"Ate, aren't you going to hurry?" tanong ni kapatid.

"No, why?" walang kaga-ganang sagot ko sa kanya.

"uhm... isn't being late an acceptable reason for you to hurry?" tanong nanaman niya.

this time I stopped walking that made him stop too. I looked at him and touched his left shoulder as i give him my most wonderful advice.

"My dear brother, never run even if you're late." and flashed my sweetest smile.

napailing na lang siya at natawa.

"bahala ka ate. mauna na ako. bye!" paalam niya saakin at tumakbo na. I waved my hand and started walking again.