gitme,çünkü seni seviyorum

2. bölüm

deniz kenarında dalgaların kayalara çarparak çıkardıkları sesleri dinliyordum. ne zaman canım sıkılsa buraya gelirdim. hiçbir yerde bulamadığım bir huzur vardı burda. bu gun ise aylardır yürütmeye çalıştığım bir ilişkinin sonuna geldiğimizi öğrendim. buseyle aynı liseden mezun olup aynı üniversiteyi kazanmıştık. samimiyetimiz üniversitede başladı. kisa zamanda cok iyi anlaşmıştık. ondan hoşlanmaya başlamıştım. bir cumartesi sınıftakilerle pikniğe  gitmiştik sakin bi ara bulup buse ile ormanda gezmeye çıktık. bir ara gözgöze geldik ve bi anda seni seviyorum dedim. önce anlamsızca baktı  gözlerime. sonra küçük  bir tebessüm  belirdi dudaklarında.

" bende seni seviyorum"

o an o kadar güzel  gelmişti ki bu sözleri bana birdaha duymak için  dünyaları  verebilirdim.

    ellerinden tutup kendime doğru  çektim biraz. alnına küçük bir öpücük  kondurduktan sonra sımsıkı sarıldım. hiç  bırakmak istemiyordum onu. öylece durduk birkaç  dakika. daha sonra arkadaşların yanına döndük. artık herşey çok güzel olacaktı.

  ama pek öyle olduğunu söyleyemem. başlarda çok mutlu olsakta sonraları mutlu göremiyordum buseyi. aklında  birşeyler vardı ama bana anlatmıyor du.

  bu gün sabah buseden gelen mesajla evden çıktım. bi kafede buluştuk. konuşmadan  bir süre bakıştık..sonra bi anda döküldü kelimeler dudaklarından.

" ben artık seninle yapamıyorum. artık görüşmesek daha iyi olacak bence."

    bunu duymak  için aylardır bekliyordum. bu yüzden çok fazla şaşırdığımı söyleyemem. ama yinede merak ettiğim tek soruyu sormak istiyordum.

"niye böyle oldu. başlarda iyiydik."

" birine bağlı yaşanmadığımı farkettim. özgür olmalıyım ben."

  cevabımı almıştım daha fazla orda durmak istemiyordum. ve tek bir kelime etmeden kalktım  masadan. ayaklarım beni buraya getirdi doğruca.