nefret ettiğim çocuk

2.6K 14 0
                                    

ZEYNEP'İN AĞZINDAN

izmirden istanbula gelmiştim tabi ben zeynep yılmaz yani ben hiç dururmuyum hemen buraları öğrendim bu arada okulların başlamasına az bir zaman kaldı önemli olan hangi okula gideceğimdi aslında başarılı bir öğrenciydim bir o kadarda şımarık bellalı ve çılgın ana derslerim çok iyiydi. Tabi ben bunları düşünürken spor salonunda koşu bandının üzerindeyim koşmayı çok severimde kafamı yana çevirdim oha lan o ne daşş kaya meteor diye içimden geçirdim bir anda tabi benim sakarlığım tutmasınmı ona bakarken koşu bandının hızlandırıcı düğmesine bastım ve bir anda hızdan düşüvericektim ki o da ne yeşil gözlü turuncu saçlı bir kas yığını beni belimden kavrayıp düşmemi engelledi göz göze geldiğimizde kendimi tuhaf hissettim aslında bi çok sevgilim oldu tabi ama hala ilk öpücüğüm bende saklı neden çünkü ben hiçbirini kalpten sevmedim hepsiyle gönül eylendirdim biri hariç küçüklük aşkım onu gerçekten sevmiştim beni bırakıp gitmesi beni yıkmıştı aman ne diyorum ben böyle içimden hala çocukla göz gözeyiz  kalbim çok hızlı atıyordu bunun sebebi az önce spor yapıyo olmammıydı yoksa yok ya  

saçmalama sen aşık olmazsın hele ilk görüşte hayır hiç sanmıyorum yada sanıyomuyum sussss zeynep suussss tabi benim teşşekürler dememle bütün o büyülü ortam bozuldu

keren: önemli  değil ben kerem                                                                                                                             bende elimi uzatıp 

zeynep : bende zeynep tanıştığıma memnun oldum dedim o da

kerem :ç bende ama bence yakışıklı çocuklara bakmak için oturmak daha sağlıklı dedi 

zeynep: hahahahahaha çok komikkk 

kerem: evet öyle dedi ve çarpık bir gülüş atıp gitti  

2 GÜN SONRA AKŞAM 

zeyenp: baba hangi okula gideceğim 

babam: sabah görürsün zaten formalarını aldım dedi ve bir tebessüm oluşturdu 

zeynep : seni çok seviyorum dedi ve babasının yanağına bir öpücük kondurdu koşar adımlarla odasına giderken 

babası: zeynep sana bir sürprizim var  

zeynep: ne 

babası: sabah görürsün 

zeynep : off ya baba senin yüzünden uyuyamıyacağım bu gece  

sabah olur  zeynep uyanır ve dolabının kapağındaki formayı alır giyinir  banyoya gider elini yüzünü yıkar buklelerini belirginleştirir  ve aşağı iner

babası: zeynep  gel ve  hediyeni al 

 

arkadaşlar şimdi dershaneye gitmek zorundayım o yüzden devamını gelince yazarım sizi seviyorum :)       

 

nefret ettiğim çocukHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin