Güneşli bir pazar sabahı Saffet,villasının başlı başına bir ev denilebilecek kadar büyük balkonunda kitabını okuyordu.Balkonun en uç köşesindeki tahdadan yapılmış ve üstüne çiçek desenleri eklenmiş bir şezlongun üzerinde,uzanmış durumdaydı.Bir haftadır dışarıya adım dahi atmamıştı.Çalıştığı şirket,ofisindeki gürültüler,o şehir hayatı sıkmıştı onu.Evde zaten yeterli yiyeceğin ve benzeri ihtiyaçların bulunduğunu biliyordu.Evdeki tek işi kitap okumak ve uyumak oluyordu.Arkadaşcanlısı değildi.Tek yaşamayı çok seviyordu,evlenmeyi aklından bile geçirmemişti.En son elindeki kitabı da bitirdiğinde içeri geçti.Başka kitabı kalmamıştı.Yapacak bir şey olmadığından televizyonu açmaya karar verdi.Televizyonu açtığında karşısına bir video çıktı.Kanal yoktu.Acil durumlarda böyle yayınların yapıldığını biliyordu Saffet.Gözlerini kısarak videoyu izliyordu.Devletin artık gizli olmayan gizli araştırma üssünün bilinmeyen bir patlama sonucu havaya uçtuğunu,bilim adamlarının çok önemli bir deney için oluşturduğu kimyasal sıvıların ve gazların tüm ülkeye yayıldığını öğrendi.Tüm ülkeye bir anda nasıl yayılabilirdi.Yayın kesildi,yeni bir yayın başladı.Bunun 5,6 günlük bir kayıt olduğunu anlamıştı.Ankara diyordu televizyondaki ses.Güvenli bir yer,barınma,yiyecek,içecek,giyecek...
Balkonun sürgülü camından dışarı bakmayı akıl etti.Dışarı baktığında yürüyüşleri değişik ve suratları kanlar içinde kalan insanları gördü.Daha önceden okuduğu kitaplardan veya izlediği filmlerden aklında kalan o yaratıkları aklına getirdi.Onlara zombi diyorlardı.Onlardan biri tarafından ısırıldığında onlardan birine dönüşüyordun ve kafalarından vurulmadan ölmüyorlardı.Gözlerini kırpıştırıp tekrar baktı.Korkmuştu.Ne yapacağını bilmiyordu.Odasına gitti ve yastığın hemen altındaki üstü çiziklerle dolu gümüş rengindeki silahını aldı.Yatağın altına eğildi ve sırt çantasını yanına aldı.Emin adımlarla mutfağa yürüdü.Yanına yetecek kadar erzak aldı.Mutfaktaki satırı almayı da unutmadı.Bu zombi denen şeyler ön bahçenin tellerine dayanmıştı.Hırlıyorlardı ki bu Saffeti daha çok korkutuyordu.Yakından baktığında yüzleri çiziklerle dolu kanlı,dişleri sapsarı gözleri renksiz ve garip yürüyen bu yaratıkları daha net gördü.Arka bahçeye yöneldi.Ön bahçeye göre arka bahçede sayıları daha azdı.Mermisi az olduğundan satırı eline aldı.Yavaşça üzerine gelen zombinin göğsüne doğru vurdu.Zombi direk Saffet'in elini ısırmaya çalıştı.Saffet satırı güçlükle çekti ve kafasına doğru sapladı.Yüzü başı kan olmuştu.Diğer zombi yaklaşmadan dağılmış bir beyne basa basa oradan uzaklaştı.Kendi kendine,''Kafadan Vurulmadıkça Ölmüyorlar''diye düşündü.Eve geri dönemezdi.Bir araba bulmalıydı.İleri baktığında gördüğü arabanın yanına doğru koştu.Silahın dipçiğiyle camı indirdi.Saffet yine izlediği film veya okuduğu kitaplardan zombilerin sese geldiğini biliyordu ama sessiz olamıyordu.Arabaya bindi ve radyoyu açtı.Parazit vardı.Sadece parazit...
Çantayı yan koltuğa bırakırken radyodan sesler gelmeye başladı.Televizyonda duyduğu sesti bu.Ankara diyordu radyodaki ses,güvenli bir yer,barınma,yiyecek,içecek,giyecek...
Kocaelideydi Saffet.Hızla gaza yüklendi ve Ankaraya doğru yola koyuldu.
1 BÖLÜM SONU
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SALGIN:Zombi
Science FictionSaffet bir sabah televizyonu açtığında,hayatının bütününü değiştirecek bir haber görür.Amacı Ankara'ya ulaşmaktır.Ulaşırken ne zorluklarla karşılaşacak? Nasıl arkadaşlar edinecek? Bu zombi denen ve insan yiyen şeylerle nasıl baş edebilecek ? Tamamı...
