Ne yaparsam yapayım biliyorum ki sakinleşmeyecekti. Üzgündüm ama yapacak hiçbir şeyim yoktu.Çağrıya karşı gelmek cesaret isterdi ki o cesaret bende yoktu.Bazen çağrıdaki sinire karşı istemsizce tersleme yapabiliyordum . İşte o zaman bana karşı da olsa köpürüyordu.Neyse çok fazla bu konu üzerinde durmadan hazırlanıp okula gittim.Okula gittiğimde herkes birbiriyle bir fısıldaşma içindeydi.Kızların yanına gidecektim ki hepsi birden başıma toplandı. Yüzlerinde garip bir ifade vardı. Ne oldu diye tam soracaktım ki hepsi birden sustu ve olup biteni anlatmaya başladı idil: Çağla"Bana söz ver sakin olacaksın".Başımı onylarcasına salladım.-"Dün onura araba çarptı "dedi.önce ilk duyuşumda ne dediğini tam idrak edememis olmalıyım ki tamam dedim ve bir adım atarken dönüp ne dedidin sen dedim. -"onura araba carptı .su an hastane de komada oylece yatıyor." Dedim dedi. Once bi bas dönmesi yaşadım daha sonra bayılmış olmalıyım ki gözümü actıgımda okulun revirinde yatıyordum. Yine yapacağımı yapıp klasik soruyu sordum.-"neresi burası noldu bana". Neyse türk filmi sahnelerini hemen gectikten sonra bir hışım yataktan fırladım hemen cantamı kaptım ve bana soylenilen hastaneye gittim. Önce danışmaya sordum. -"odası kat 4 no 568 " dedi ve koş arak asansore gittim. Ama ne yazık ki resman asan sorun onunde up uzun bir kuyruk vardı. Asansoru bekleyemeden kosarak merdivenleri aramaya baslayacaktım ki soluma dönmemle zaten merdivenlerin başındaydım. Birierer birerer merdivenleri çıkma kuralını asla ihmal etmeyen ben basamakları 3 er 5 er cıktım . Sanırım en son bacaklarımın ayrılmıs olmalı çünkü son basamakta kendimi yerde buldum. Neyse biraz afallayıp yerden kalktım. Once saga baktım sonra sola ah hayır trafikte degilim diyerek orta kolidordan odayı aramaya basladım. Uzun bi surenin ardında odayı buldum ama 1 dk önce kendimi duzelttim. Daha sonra kapıyı tıklatıp iceri girdim. Birde karşım kimi görsem beyenirsiniz. Ah tabiyki karşımda oturan çağrıydı zaten abimi görür görmez yani kapıyı acamla kapayıp kacmam bir oldu . Neyse ALLAH 'tan yakalanmadım ama beni bir gorseydi diye aklımdan gecirmeye kalmadan nefesimi duzeltmek için beklediğim duvara yaslanırken köşeden dönmesin mi e tabi fark etti. Tabi doğal haliyle beni bir panik bastı ve ağbim bana doğru yaklaştıkça alnımdan terler bosalıyordu.
Devamı 2 gün sonra 😃
Not: canım isterse yarın 😍
ŞİMDİ OKUDUĞUN
aşka inanların kitabı
Любовные романыaşka bilmem inanır mısınız aşka ama eyer inanıyorsanız okuyun çünkü bu aşk sonsuz . Tamam bazen kavgalar oluyor ama yine barışıyorlar çünkü onlar aşkın sonsuz olduğuna inanıyorlar Çağla-onur...
