Ako at ikaw
Ako ang taong mahal ka.
At ikaw ang taong may mahal ng iba.
Ako ang taong nagmamahal ng higit pa.
Ikaw ang taong nagmamahal ng hindi sapat.
Ako ang sumalo ng sakit ng iyong binitawan.
At ikaw ang sumalo ng kasiyahan na iyong pinaramdam.
Ikaw ang kabaliktaran ng aking nararamdaman.
At ako ang kabaliktaran ng iyong nararamdaman.
Ako ay nag hangad ng relasyong pang matagalan kahit hindi pang malakasan basta nag mamahalan.
Pero ikaw itong bumitaw sa relasyong matagal ko ng pinapangarap.
Ikaw ang taong bumitaw sa aking kaligayahan.
Bakit mo ako iniwan sa sitwasyon na hindi ko na kaya?
Na para bang damit pag pinagsawaan ay titingin ng iba.
Na tatapat sa panahon na pa bago bago.
At parang kape na napaglipasan, unti unting lumalamig ang ating samahan.
Para din isang pagkain na mapait tila ba ako'y iniwanan sa hapag at naghanap ng ibang mas higit pa sa aking pagmamahal.
Ni isang titing na pag mamahal pinagdamot mo pa.
Pero ako itong nagbigay ng sobra sobra pa.
Kailangan pa bang ikaw ay mabuking para lang aking malaman na wala na pala talaga
Kailangan pa bang mag bigay ng ibidensya para lang ako'y magising sa katotohanan.
Na hindi mo ako mahal.
Bakit kailangan pang patagalin ang relasyon na akala ko tayo ay nagmamahalan, yun pala ako lang ang nagmamahal sa ating dalawa.
Gaano ba ka hindi kasapat ang aking pagmamahal para maghanap ka ng iba.
Gaano ba kahirap mahalin ang isang tulad ko?
