blind love

chapter 6: first move

CLARENCE POV

hay naiisi ko palang yung sinabi ni darwin hindi naku tumutol

mayamaya nakita ko si marceline papunta ng likod ng school ano kaya ang gagawin niya doon at parang ang lungkot ng mga mata niya pumunta din ako doon sa pinuntahan niya ang ganda nakita ko nakahiga siya sa damuhan nakapikit yung mata

kaya tumabi ako sakanya naging reaksyon niya ganito (0_0)>>>>>> -_- hay kakaiba talaga tong babae nato magugulat tapos mag tuturn sa pagkasunget

marceline: anung ginagawa mo dito? at sinong nagpahintulot sayo para para basagin ang katahimikan ko

katahimikan mata niya palang wala ng katahimikan halata namang umiyak siya bagang baga yung mata niya sunget......

me: sinusundan kita at pinahintulutan ako ng kapatid mo na sundan ka saka anung katahimikan tingnan mo nga yang mata mo bagang baga na my eyebags pa

marceline: ano bang paki alam mo

me: wala pero ayoko lang nakikita kang ganyan gusto ko yung ngiti mo hanggang langit tara sumama ka sakin

hinila ko yung kamay niya napatayo na siya hinigpitan ko yung hawak sa kamay niya kc tinatanggal niya hay nako

marceline: hui saan ba tayo pupunta pwede ba bagalan mo yang paglalakad mo hingal nako saka pra muna kong kinakaladkad

me: basta sumama ka nlang skin

tumakbo ako habang hawak yung kamay niya pero nabitiwan ko siya hingal na hingal na siya

marceline: papatayin mo ba talaga ako may sakit ako

me: sakit?

marceline:  ahh ehh ahh wala yun basta bagalan mu yang paglalakad mo napapagod naku

nagtaka ako nung tinanung ko siya di siya mapakali a basta sabi noya wala lng daw yun. sumakay na kmi ng kotse ko iniwan mo nanamin yung kotse niya babalik naman kami heheheh

maya maya nakarating na kmi bumaba na si marceline sa kotse parang ngayon lng siya ulit naka kita ng lugar ng ganito

marceline: clarence anung ginagawa natin dito bat walng tao?

me: binili ko tong lugar nato ito yung secret palace namin

marceline: secret nino

me: ibig kung sabihin akin

marceline: anung gagawin natin dito

lumungkot yung mukha niya alam ko talagang nasasakyan padin siya kaya ko siya dinala dito para ilabas ang sama ng loob napansin ko tumahimik siya

me: marceline sigaw!!

marceline: ano sigaw?

me: oo bingi ba sabi ko sigaw!!!

marceline: clarence di kita ma gets

me: tsss marceline wag ka ng mag maang maangan pa sigaw mo yang nararamdaman mo para kahit unti lumuwag yang pakiramdam mo at sakit na nararamdaman mo diyan sa puso mo para narin mawala ang lungkot mo bilis sigaw na!

marceline: talaga bang isisgaw ko

me: oo bilis na ako lng makakarinig at ako lng ang makakaalam nito

tumahimik siya at nag buntong hininga maya maya nag simula na siya

"h*yop ka connor bakit ganito bakit bumalik ka pa bakit di padin kita makalimutan bakit umiiyak si marceline habang sinisigaw yan g*go ka bat nasasaktan padin ako bat di padin kita magawa gawang kalimutan ng lubos sumisigaw padin siya she almost crack shes voice halos may halongg galit ang lungkot yung pananalita niya t*ngna kc nung ugok na yun nagsalita ulit siya connor h*yop ka talaga bwiset bat ba kailangan mo pakung lokohin mag iisang taon na di padin kita makalimutan ng lubos mas lalo pakung nasaktan nong nagpakita kapa kahapun binabaon na nga kita sa limot andiyan ka padin" tumigil na siya sa pagsigaw niya humagolgol na siya ng iyak lumapit nalang ako dakanya at niyakap niyakap niya din ako halos basang basa na tong shirt ko