de gaven

Hoofdstuk 2 op onderzoek uit 1

Hoofdstuk 2      op onderzoek uit 1

‘wow wat een prachtig huis’ vol verwondering staan sharon en kura naar het huis te staren.

Het was een groot huis met veel land er om heen. Sharon en kura renden naar de deur en staarde er naar. Even keken de zusjes elkaar aan en duwde de deur open.

Weer waren de zusjes stil en keken hun ogen uit.

In het midden van de aankomst hal was een enorme trap naar boven. De hal was rond van vorm en had 3 gangen die naar een ander gedeelte van het huis luiden. Ze liepen naar het midden van de hal en keken naar boven. Het plafond was een soort van koepel wat beschilderd was met de mooiste schilderingen. Het huis telde 4 verdiepingen.

Sharon en kura keken elkaar aan en begonnen te lachen. Nog voor dat ze wat konden zeggen tegen elkaar kwamen hun ouders binnen lopen. ‘kijk pap hoe hoog het plafond is, en kijk die grote trappen. Is het niet gaaf!’ zei kura enthousiast. ‘kijk maar uit dat je niet verdwaald’ zei herlan lachend. ‘nou schat maak ze nou niet al te bang, het is gewoon een kwestie van wennen’ zei mika wat zenuwachtig. Herlan was een een grote brede man met donker haar en een snor. Mika daar in tegen was een slanke kleine vrouw met lichte krullen net als sharon en kura.

‘nou meiden ga het huis maar onderzoeken, alle spullen staan al op zijn plek’. De familie domel hoefde weinig spullen mee te nemen alleen hun kleren en dierbaren spullen. Het huis was nog volledig ingericht met de pullen van tante greta. Iedere kamer van het huis was versiert met mooie kroonluchters en oude meubels, toch gaf het een strak en mooie gevoel. Het huis was net geschilderd van buiten en binnen was ook het een en ander opgeknapt.

De slaapkamers van de zusjes was ook helemaal klaar. Ze hadden allebei een groot 2 persoonsbed en was ingericht met alles wat een vrouw zou moeten hebben in de kamer. Ook een inloop kast!! En dat was waar de zusjes helemaal uit hun dak van gingen. Sharon en kura hebben wel 2 uur in de kasten gelopen op zoek naar oude kleding van tante greta.

‘kura, sharon komen jullie we gaan eten’. Sharon en kura rende de trap af naar de keuken toe. ‘mam !! we hebben een inloop kast in iedere kamer gaaf he!’ riep kura .

‘zo zo een inloop kast dat is ook wat, dan moet ik maar snel op zoek gaan naar die van mij’

Al lachend gingen ze aan tafel zitten en begonnen aan het eten. ‘morgen ga ik de rest van het huis onderzoeken’ zei sharon vol vreugde en spanning.

Sharon liep door het grote landhuis van haar tante. Overal zag ze spullen staan die ze nooit eerder heeft gezien. Het was eigenlijk best wel spannend zo in een groot huis rond lopen op zoek naar nieuwe dingen die ze kan vinden.

Sharon begon in de grote aankomst hal. Ze kon 3 kanten op ze wist al dat de gang recht voor haar naar de grote keuken liep, ze besloot eerst de rechter gang te nemen. Deze gang leiden haar in een grote  ronde ruimte met in het midden een grote ronden  tafel met mooie sierlijke stoelen er om heen. De tafel van gemaakt van massief eiken houd en had een donker roden gloed. Sharon keek haar ogen uit. Aan iedere wand van de kamer waren grote kasten gebouwd met daarin duizenden boeken. Deze boeken waren allemaal netjes gesorteerd. De kasten waren zo hoog als het plafond en in de hoek van de kamer stond dan ook een ladder die vast zat aan de rand van de boeken kast. Sharon besloot hier later terug te komen om te kijken wat voor boeken er allemaal lagen. De boekenkaften zagen er oud uit en op veel boeken lag een laag stof.

Aan de andere kant van de ronde boeken kamer zag sharon nog een gang en besloot daar door heen te gaan. Ze kwam door een lange gang heen. De muren waren van massief steen en voelden glad aan. Door dat het geslepen steen was zag ze hoe mooi het steen was. ze haalde haar hand langs de muren om te voelen hoe glad het was. aan het einde van de gang kwam ze bij een grote houten deur terecht. Ze wou deze deur openen maar de deur ging niet open. De drukte nog een paar keer de deurkop naar beneden in de hoop dat er beweging in kwam maar kreeg de deur met geen mogelijkheid open. Geërgerd keek ze naar de deur.