Where It All Started

Chapter 01

"Annyeong yeoreobeun~ Mag-iingat kayo. Lemme know kung may kailangan kayo ah? Because me is ready to help~ bye bye♡♡" sabi ni ate Melisa habang nasa tapat ng pintuan ng apartment. 3 years na din ang nakalipas simula nung nakasama namin sya dito. Si ate Mel ay korean na lumaki sa Pilipinas na nag-aral sa korean school na marunong mag-tagalog, na namatayan ng magulang, na walang nagawa kundi mag work part time job sa isang café shop na pinagtatrabahuan ko din at ngayon ay nakagraduate na sya at aalis na papunta korea para maging isang sikat na manager.. wala siyang sinabi, basta manager. Aba ewan.

"Okay. Ingat unnie" sabi ko at lumapit sa kanya sabay yakap ng sobrang higpit, naramdaman ko naman na ngumit siya dahik mas matangkad aya sakin at naka-heels pa siya.

"Okay hug me all you want, since this is the last time that I'll hug you too," sabi niya at humiwalay na ako.. I'm already in the verge of tears nung ngumiti si ate Mel sakin na lalong nagpalala, don't get me wrong, I'm not dramatic pero.. kusa nalang kasing lumalabas yung luha ko eh, alam niyo yung feeling na yun? That feeling when the one that treasured you the most leave you? Not even having a chance na ibalik lahat ng nagawa niya or nila sayo?

Okay too much, it's enough na. Natapos na magbigay ng message si ate Mel sa mga tao dito na naging malapit sa kanya, and it's my turn na

"...and you Leanna Brookstone, mag-iingat ka lagi ha? Call me if you need anything, if you're troubled or whatever arasseo? And remember.. don't waste your talent. Okay yun lang!! Group huuuuuuuuuuggg!!!" Sabi niya at nag-mukha kaming pinagsama-samang salmon
◎◎◎
Ilang oras na din simula nung umalis si ate Mel dito sa apartment. Natahimik na tuloy dito sa apartment.

Tinigil ko na muna ang pag-iisip at nag-saing na ng kanin. Since walang veggies pa dito, magpo-pork steak ako. Haist. Malapit na pala ako lumipat ng school. Bakit kamo? Kasi nga para na akong kapatid ni ate Mel, ang balak niya i-enroll ako sa school na pangarap ko, pero nag-open sila ng scholarship this year kaya nag-take ako ng exam, kaya ang sabi niya, bibigyan nalang ako ng pera pero...

Flashback

Kakatapos ko lang mag-take ng exam sa school na pinapangarap ko kasi nag-open sila ng scholarship kaya "sige! Itry natin" sabi ko sa sarili ko

Pag-balik ko sa bahay, nakita ko si ate Mel na may hawak-hawak na envelope kaya pag-upo ko tinanong ko agad kung ano yun

"Ate Mel~ what's that envelope for?" Sabi ko

Nagulat naman siya kaya bigla siyang napangiti nung nakita niya ako

"Aigoo, ikaw talaga Lea, punong-puno ka ng kacute-an di mo lang alam. Well this envelope, andito na mga papeles ko para makabalik na ako Korea. And dahil babalik na ako ng korea, I want to grant your wish.."

"Uhh, ano yun?" Tanong ko naman. Kasi I'm totally clueless sa kung anong tungkol sa wish na sinasabi ni ate

"Your dream na makapag-aral sa Moonlight Academy? I'll grant it for you" sabi ni ate Mel na may ngiti sa labi

Pano to, eh nakapag-take na ako ng exam, di naman pwede na sayangin ko pera ni ate Mel, madami na siyang nagawa para sakin

"Ah, ano.. uhm.." nauutal pa ako, di ko masabi sabi, natatakot ako na baka ma-disappoint ko siya

"I know it. Nag-take ka na ng exam para sa scholarship right? Ang bait mo talaga. Not even bothering to waste my money aren't you? Pero dahil nga ganun ang nangyari, naunahan mo ako. Nasa account mo na sa sa bangko ang pera, and here, yan ang isa pang credit card na regalo sayo ni Auntie dahil nagustuhan din niya attitude mo" inabot niya sakin yung credit card na regalo para sakin

"Auntie? You mean..."

"Yep, auntie ko." Sabi niya sabay ngiti

"Magkano laman ng credit card na to ate?" I said habang nakataas yung credit card sa may bandang pisngi ko

"Magkano laman? Well, sa pagkakatanda ko ang sabi niya sakin hmm.. nasa......780 thousand?" Sabi niya na kinalaglag naman ng panga ko

May kinuha naman siyang papel sa drawer niya at binigay yun sakin, sabi niya buksan ko daw kasi andun daw nakalagay kung gano kalaki yung pera na binigay sakin

"What are you waiting for?"

At dahil nga di na makapag-antay si ate, binuksan ko na

"880 THOUSAND?!" yun ang mas nagpalaglag ng panga ko. Ang laking halaga. Ganun ba ako-

"Ganun ka nalang pagkatiwalaan ni tita. Cause I told her what kind of a girl you are. And I must say she's really impressed." Sabi niya

So ayun, nagkwentuhan kami at pinagluto niya ako ng pancake at pinagtimpla ko naman siya ng strawberry juice na nilagyan ko ng onting honey

"Hey, gonna sleep?" Tanong sa akin ni ate Mel bago ako pumasok sa kwarto ko, at halatang bagong ligo lang rin siya

"Yeah, ikaw ate?" Tanong ko

"Well, not yet. Papatyuin ko pa yung buhok ko. And oh! Punta ka pala sa bangko bukas, check mo kung tama yung amount ng pera na nailagay ko, text mo ako kapag nalaman mo na ah?" I nodded my head in response then pumasok na ako sa kwarto at natulog

***

Kinabukasan, gumising ako ng maaga at pumunta na sa bangko then tinignan ko na yung laman ng credit card ko at nagulat

"There's no way" ang laman lang naman ng credit card ko ay 650,000,000 pesos. I can't. Anlaki

Palabas na sana ako ng bangko nang makita ko si Jude

"Ju-" nagulat ako nang makita ko na kasama niya si Irene

What's the meaning of this?

Madaming nangyari that day, but I still managed to smile, since my mind was so occupied nalimutan ko na yung tungkol sa credit card hanggang sa dumating nga ang araw ng pag-alis ni ate Mel

End of Flashback

I really never thought that this day would come na, ako nalang mag-isa magluluto, usually kasi kasama ko si ate Mel at tinuturuan pa ako ng iba't ibang korean dishes

"Leanna? May problema ba?" Nagulat ako sa taong nagsalita bigla. Si ate Mint lang pala. "Wala naman. Nga pala, dumaan yung kapatid mo dito kanina, sabi magkita daw kayo sa KFC sa Sunday tungkol daw sa school ata?"sabi ko at pinagpatuloy ang pagluluto

"Ah ganun? Salamat ah. Sige lalabhan ko na muna mga uniform ko" sabi niya at umalis na

Ako na nga lang pala ang estudyante dito, wala na kasi siya, umalis na

---

Boring yung chapter 1 yeah, I know, sorry. Pero kung interesado kayo basahin niyo nalang

[SLOW.UPDATE]

ambreigns18. Pasensya na.