Hava soğuktu. Aylardan ocaktı sanırım. Emin değilim. O gittikten sonra ne farkederdiki. Yer,zaman,ay. O olmadan bende olamazdım olmamalıydım.
Her zamanki gibi servise bindim ve okula gittim. Herşeyin başladığı yer. Hiç arkadaşım yoktu.
Rüzgar'dan beri. Adına söylemek bile içimi ürpertiyor ama aynı zamanda beni gülümsetiyor.
Rüzgar, büyük aşkım.
Beni bıraktığından beri 3 ay oldu. Koskoca 3 ay. Zaman onsuz geçmiyordu bile. Ona o kadar kızgınlık ki neden beni bıraktı neden ? Ona o kadar aşıkken neden beni terketti. Hayatımda bir daha kimseye aşık olamayacaktım. Biliyorum. Kimseye onun gözlerine baktığım gibi bakamıyacaktım. Kimseye ona sarıldığım gibi sarılmayacaktım.
Okulda hiç arkadaşım olmamasının nedeni herkesin bana açılarak bakması . Hiçbiri umur da değil. Ben onlar için sevgilisini kaybeden zavallı kızım . Yazık bu kıza dedikleri.
Okyanus diye seslendi ada:
Arkamı dönmeden hızlandım. Ama ısrarcıydı peşimden koştu. Kolumu çekti. Kızgındım ona bakarken. Ama o bana sarıldı . Nedeni ise ölümünden 3 ay geçmiş sevgilimin kız kardeşi olması .
Bana bakarken ağlıyordu. Pes ettim kendimi bıraktım ve yere oturup ağladım saatlerce.
Ada çoktan gitmişti aslında okuldaki herkes gitmişti . Rüzgar gibi. Rüzgarı çok özlüyordum çok.
Bana hep benim okyanusum derdi. Bende ona benim rüzgarım derdim.
Aşık olmak çok farklı bir duygu onu okulda ilk gördüğüm anda sanki zaman durdu. Yerçekimi yoktu sanki sadece o. Masmavi gözlerini bana çevirdiği an kilitlenmiştim. İşte bu benim aşk hikayemde onun ki ise ;
Beni ilk gördüğünde çok şımarık demiş. Sonra benim ismimi arkadaşına sormuş. Okyanus demiş.
Haftalarca ismimi düşünmüş Okyanus. Derin ve kocaman. Aynı gözleri gibi demiş mavi ve parlak. Ama o Okyanus benim demiş.
O günden sonra karar vermiş ve bana hep benim okyanusum demiş.
Sonra tanıştık onunla saatlerce konuştuk. Hayatımda beni anlayabilen tek insan. Bana çıkma teklifi ettiğinde dünyalar benim oldu. İşte sözleri şöyleydi :
Sonsuza kadar benim Okyanus'um olur musun ?
Hayatımda bu kadar mutlu olduğum bir an yoktu gerçekten. Cevabım peki sen benim rüzgarım olur musun du . Sonra gülümseyip bana sarılmıştı. Onun kollarındayken hayat farklıydı. Yavaş yavaş alışıyordum ona mutluluğa. Beraber gezmeye başladık. Her anım onlaydı. Ailelerimiz bile tanışmıştı. Hayatımın en iyi yıllarıydı. Artık ben yoktum. Biz vardık. Rüzgar benim herşeyimde. Yaşama sevincim,
I
İşte bunları hatırladıkca daha da kızdım hayata. Hani sonsuza kadar onun Okyanusu'ydum.
Rüzgar bana özgür olmayı öğretti. Kendi ayaklarım üstünde durmayı. Ama en önemlisi Rüzgar bana aşkı öğretti. Onu tanımadan önce aşk bana saçma gelirdi. İnanmazdım. Ama o her zaman çok samimiydi. Onu tanıdığım hergün daha da aşık oldum.
Eve gittiğimde herkes bana acıyordu. Hiç kimseyi takmadım ve direkt odama gittim müziği son ses açtım ve Rüzgarı düşündüm. Masanın üstünde bir not duruyordu hemen aldım. Not da ;
Okyanus biliyorum çok üzgünsün ama olma seni seviyorum ve üzgün olmana kıyamıyorum benim için gülümse bu notu Adaya odana bırakması için 3 ay önce verdim. Umarım tam 3 ay sonra elinde olur. Seni seviyorum bitanem lütfen evimin karşısındaki bankaya git orda bir kasa var sana bir kutu bıraktım. Anahtar da onun için.
Benim Okyanus'um
Rüzgar
Rüzgardan 3 ay sonra haber almak beni mutlu etmişti tabiki bankaya koşarak gittim. Anahtarı verdim ve kutuyu aldım. Mutluydum. Eve geldim. Hemen odama çıktım ve kutuyu büyük bir heyecanla açtım.
İçerisinde bir sürü resim ve notlar vardı resimleri teker teker elime aldım ağlayarak. İçinde de bir mektup;
Okyanus canım ,
Seni ne kadar çok sevdiğimi biliyorsun. Bende senin yanında olmak isterdim. Ama malesef. Bana kızakta çok haklısın sana kanser olduğumu söyletmeliydim. Ama söyleseydim çok üzülecektim, bitanem beni affet olurmu kendini affet aileni affet arkadaşlarını affet okyanus bitanem hayatına devam et. Zor biliyorum ama imkansız değil. Sen çok güçlü bir kızsınbunu başarabilirsin. Senden son bi ricam var lütfen her zaman gittiğimiz çayıra git
Seni Okyanuslar kadar seven Rüzgar'ın
Dediğini yaptım çayıra gittim. Çimenliklere uzandım. Ve işte bunu neden benden istediğini anladım. Burası ilk buluştuğumuz yerdi bana burda ilk defa seni seviyorum demişti ve bana burda sarılıp eğer bir gün bişey olursa hayatına devam et Okyanus demişti. Hayatıma devam etmek ama nasıl. Onu öyle seviyordum ki bunu başaramazdım asla .
