YAŞAYAN ÖLÜLER (devam etmiycek)

ıslık

Âni bir titremeyle sıçradim yatağimdan.Beni uyandiran bu şeyin ne olduğuna anlam veremedim.Ve nerede olduğumu anlayamadim. Burası gözüme tanıdık geliyordu fakat buraya nasil geldigimi bilemiyordum.Odanin icinde koltuğun üzerinde uyumuştum.Odanin kasvetli bir görüntüsü vardi. Örümcek ağıyla  çevrilmis bir pencere ,yari açik bir kapi. Bu sızıda ne! başimda dayanilmaz bir aci.. aman tanrim! bu da ne? bir kan ...kafamda kesik izi vardı,durun bir dakika! buraya nasıl geldiğimi hatirlama başladim. Annem beni gelmek istemediğim halde beni buraya yollamisti. Peki ya neden? Burasi ise dedemden kalma eski bir kösk yillar önce terkedilmis.Sebebi ise belirsiz.Kafama kimin vurduğunu hatirlayamiyordum sadece kapidan girdigim anda kafama darbe aldigimi hatirliyordum.Peki o zaman ben bu odaya nasil geldim?ve kafama vuran kisi kimdi?Apar topar odayi terk ettim. Merdivenlerden inerken çıkan ses ürperticiydi.Ve bir ses geliyor üst katlardan ve bu ses bir islik sesî.. Aman tanrim! bu ses bu ses benim yillar once kaybolan ve "öldü" haberi gelen babamin sesi.Merdivenlerden cikan sesi aldirmadan hizlica aşagiya indim ve eve geldigimde ennem "iyimisin oğlum pek de iyi görünmüyorsun"dedi.ben ise anneme sadece beni o köşke neden gönderdigini sordum.Annem bana "ben seni göndermedim oğlum rüya mi gördün?Ben ise beni oraya gitmemi söyleyen kisinin annem olduguna emindim.Bunun bir hayal oldugunu düşünmeye basladim.Ertesi gün o köşke gitmek istiyordum oralari incelemek ve sıradan bir köşk olduğunu görüp kendimi rahatlatmak istiyordum.Sabah erkenden köşkün önüne geldim ve ufak adimlarla kapiya dogru ilerledim ve omzumda birisinin elini hissettim.Ve yavasca arkama döndüm aman tanrim!