PART 11

37 0 1
                                    

257….

KINABUKASAN..
DAY 1
Maagang nagising si Mike., pra gawin ang lahat nang nkagawian nia sa umaga.,

Pero ganon din ay hndi mawala sa isip nia ang huling 5 araw ni Kai sa lugar nila.,

“oo tama sya.. Zambales lang to at nasa Maynila lang sya., pero bukod sa hndi kmi legal sa pamilya nia., ano nga ba ang ibang paraan para maalagaan ko ang nasimulan na.,” sabi ni Mike sa sarili.,

Tuloy man sa pagkilos nang umagang iyon si Mike ay occupied pa din ang kanyng isipan., “HULING LIMANG ARAW” paulit ulit sa isip nia., at ngayon ang simula nang limang araw na iyon.,

Nkakatarantang isipin na ano ba ang dapat niang gawin.. gsto niang ilaan na lamang sa tabi ni Kai ang lahat nang oras sa loob nang limang araw.,

“saan kmi pupunta., saan ko sya dadalhin., anong gagawin ko pra naging masaya ung limang arw., ?????
Pano pag nasa Maynila na sya., pano pag nkalimutan nia ako., paano kung hndi na nia paniwalaan ang pagmamahal ko., anong dpat kong gawin sa loob nang limang arw na maaring magbigay nang magandang alaala nia pag balik sa Maynila., alaala na hndi nia iisipin na hndi ko sya mahal., alaala na kht magkalayo kmi., sya lang at walang iba., ??”

Taranta si Mike sa bawat tanong nia., kanino nga ba kukuha nang sagot sa halos pareparehong tanong., iisang agenda ngunit may limitadong panahon.,

Pumasok si Mike sa loob nang bahay., kumuha nang ballpen at papel., nag lista nang mga maaari nilang gawin..

“ang tanga mo Mike., sabi mo dadalhin mo sya sa overlooking., e gabi pa un., paano ung umaga., hays.. sinasayang mo ang oras” pagkausap nito sa sarili.,

Halos napuno na ang papel nang mga plano., pero buburahin at papalitan nang panibago., hanggang sa may nagsalita mula sa likod.,

TATAY: ano bang sinusulat mo at hndi na ata matapos tapos.,

At dito nga ay kinuwento ni Mike sa ama ang nalalapit na pag alis ni Kai pabalik nang maynila.,

TATAY: hndi mo kailangang planuhin ang lahat., dahil makakaramdam ka lang nang sama nang loob o panghihinayang pag merong hndi natupad.,
Sa opinion ko., kung ano ang naiisip mo sa pangkasalukuyan ay un ang gawin mo., halimbawa na lamang., nagplano kayo na umakyat nang bundok., paano kung bumagyo.,
Halimbawa din ay nag plano kayong mamangka., paano pag nasira ang balsa.,
Sabi nga nang karamihan., ang mga bagay ay nang yayari sa mga pagkakataong hndi mo inaasahan.,
Alm mo anak., kht walng plano., kaht walng pasyal., kaht walng engrandeng pagsasaluhan., ang mahalaga ay ang ORAS na pede nyong pagsaluhan., na kht simple lang ang nangyayari., ay hndi nasasayang.,
Hndi lang ang masasaya ang dapt maalala nang tao., kung may oras na malungkot ok lang un., kung may oras nang drama ok lng yun., ang ibig sabhin na sayang ang oras ay ung nakatingin ka lang sa kawalan., at walng ginagawa.,
Pero ang simpleng alitan.,
Ang simpleng kwentuhan
At ang simpleng tawanan., kung kayo ang magksama WALANG SAYANG NA ORAS JAN.,

… at pinagulong na nang ama ang gulong nang wheelchair papalayo sa anak.,

258…

Tumayo na Mike at kumilos para sa sarili., at mkatpos maghanda ay tumawag sya kay Kai.,

KAI: oh napatawag ka..

MIKE: hi.. ammm kumain kana..

KAI: almusal? Yeah tpos na.,

MIKE: ahhmm.. wala kabang gagawin ,

KAI: wala namn kase bukas na lang daw ako ipaglalaba ni Ate Letty., pra malines laht ang mga damit na maiiuwi ko sa Manila., bkit?

MIKE: ah.. hndi naman mainit at hndi rin nmn siguro uulan, gsto mo samahan kita mamili nang souvenirs pra sa mga kaibigan mo., ?

KAI: uy nice idea yan., cge tara..

Sea Shells  (ON GOING)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon