Kristel
Verdiept in mijn boek lag ik uitgezakt op de bank. Af en toe hoorde ik mijn kapotte kraan druppen. Ik zuchtte, dat ding moest echt gerepareerd worden. Ik sloeg de bladzijde van mijn boek om en wou verder lezen, maar de bel ging. Ik vouwde het hoekje van de pagina om, klapte mijn boek dicht en liep naar de voordeur. De postbode stond er. Alweer.
Ik deed de deur open en keek naar het boeket rode tulpen wat hij in zijn handen had.'Kristel Verbeke?'
Ik knikte.
De postbode kruiste iets aan op zijn papier en reek het boeket naar me uit.
'U mag geluk hebben met zo'n lieve man.' Glimlachte de postbode.
Snel schudde ik mijn hoofd. 'Ik heb geen man, ik weet niet van wie ze zijn.'
'Aha, een geheime aanbidder.' Grinnikte de postbode. 'Romantisch hoor. Nou, fijne dag verder!'
Hij draaide zich om en liep terug naar zijn wit-oranje bestelbusje.
Dit was al de tweede keer deze week.
Ik wou nog vragen of hij niet toevallig het verkeerde adres had, maar hij reed de straat al uit.
Ik liep naar binnen, haalde de oudere -nu al wat verwelkte tulpen- uit de vaas en verving ze door de tulpen die ik net had ontvangen. Ik rook eraan. 'Geheime aanbidder.' Herhaalde ik in mezelf.
Wie zou dat nou kunnen zijn?
Ik liep naar de spiegel en keek naar mezelf. Ik stond in mijn joggingbroek en mijn haar zat in een rommelige knot.
Nee, het moest een vergissing zijn.
Dit was meer iets voor Karen, of Kathleen. Maar ik?
Ik pakte een glas en schonk het vol met thee. Ik kroop terug op de bank en opende mijn telefoon. Ik ging door mijn contacten heen om te kijken wie het, als het echt was, misschien kon zijn. Bram? Nee, die had al drie jaar een relatie.
Peter nee, Simon nee, Bart nee,
nee, nee, nee.
Gene? Die ene?
Dat kon gewoon niet, onmogelijk.
Gene was een bekende zanger. Ik had hem een paar keer zien lopen. Toevallig had ik zijn nummer via via. Hij kon toch niet vallen op mij, het zwartharige meisje van K3. Ik zuchtte.
'Zet het maar uit je hoofd Kristel.' Zei ik tegen mezelf.Ik draaide mijn hoofd naar de bos rode tulpen die in het zonlicht op de tafel stonden. Ik opende Internet en tikte 'rode tulpen' in.
Rode tulpen worden het sterkste geassocieerd met liefde, ten opzichte van andere tulpen. Het geven van rode tulpen is dus een uiting van liefde en genegenheid voor de ander (in de romantische zin). Rode tulpen staan symbool voor ware liefde.
Ware liefde? Jemig, dat is dan wel erg serieus. Dit kan toch niet anders dan een vergissing zijn?
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
Nou hoi daar ben ik weer met een nieuw verhaal. Ik wil wel even credits geven naar @marthe_Kristel op IG want van haar komt het idee voor dit verhaal :)

JE LEEST
A tulip a day, keeps the doctor away
Fanfiction🌷🌷🌷 Nadat Kristel drie keer een bos met rode tulpen krijgt, begint het erop te lijken dat ze een geheime aanbidder heeft. Zelf zit ze er niet echt op te wachten. Behalve bij één iemand, maar dat lijkt vrijwel onmogelijk. Als eenmaal bekent is wi...