Voices

Proloog

Zo snel als ik kan ren ik door de reusachtige stad.

Het licht van de maan is het enige dat mijn pad verlicht.

Als deze hele situatie niet zo verschrikkelijk zou zijn, zou ik hiervan kunnen genieten.

Helaas, is dat het wel..

Stemmen klinken in mijn hoofd. Ze gaan door elkaar heen, raken verstrikt.

Ik denk dat ik de controle kwijt raak..

Na dit besef raak ik meteen nog meer in paniek.

Nee. Dit mag niet. Als ik de controle kwijt raak kan ik Angel niet meer bereiken.

Ik focus me op de herinneringen aan angels lieve gezichtje, haar handje in de mijne, haar stem..

Langzaam drijft een groot deel van de stemmen weg. Voorlopig is dit genoeg.

"Mama! Help ons!"

Een hevige pijnscheut schiet door mijn hoofd door de ongelofelijke kracht waarmee deze gedachten mijn hoofd in geslingerd word.

Bijna struikel ik, maar ik weet mezelf nog net op te vangen en ren zo snel als ik kan door.

Dit was niet zo maar een gil.

Dit was er een van doodsangst.

________________________

Heeeeyyy allemaal!

Veel van jullie vroegen of ik nog meer boeken wilde schrijven.. Dusss, hier is er 1 😏

Zouden jullie misschien kunnen zeggen wat jullie van de proloog denken?

Dan kan ik even kijken of ik ermee door wil gaan 😁

Niks over Joël en Nikkie in dit boek. Dit is compleet anders x

Love you all ✨💕