Jerome POV
"BIGGUMS! Kom naar huis! Adam en Ty proberen in je kamer te breken!" hoorde Jerome Mitch in zijn telefoon zeggen. "Ik kom er al aan" zei hij waarna Mitch ophing. Een grinnik verliet zijn lippen waarna hij opstond van het bankje waar hij mijn lunch op had zitten eten en zijn autosleutels pakte. Even later zat hij in zijn auto. Op weg naar het luxe Team Crafted huis.
TIME SKIP
"FLUFFY! We deden niks hoor!" schreeuwde Adam toen hij merkte dat Jerome achter hem stond. Weer grinnikte hij waarna hij Adam aan de kant duwde en met zijn sleutel de deur opende. "Kom binnen in mijn paleis" zei hij waarna hij de deur open hield voor Adam en Ty. Hij wou net de deur sluiten toen Mitch de deur met zijn schouder weer open duwde. "Je was me toch niet vergeten!" Zei Mitch verontwaardigd waarna Jerome lachte. "Dat zou ik nooit doen Mitch" zei hij waarna hij Mitch uit de deuropening duwde de kamer in.
TIME SKIP 2 (Because i like it)
Jerome had al 2 video's opgenomen toen Jason de kamer in stormde. "Jongens! Waarom zitten jullie je hier zo te vervelen! Ik heb net een leuke club gevonden waar we echt naartoe moeten gaan!" Riep hij enthousiast waarna Mitch en Jerome tegelijkertijd een wenkbrauw ophieven. "Sinds wanneer ben jij zo'n feestbeest Jason?" vroeg Mitch waarna Jason even zijn schouders ophief. "Komen jullie mee?" Vroeg Jason uiteindelijk nog waarna de iedereen ja zei. "Fluffy? Ga je mee?" Vroeg Adam aan hem waarna hij zijn hoofd schudde. "Ik sla dit rondje over jongens. Ik moet die video's nog editen" zei hij waarna de jongens hem verlieten.
De klok tien uur toen Jerome pas zijn ogen van zijn computer afwendde. "Tijd voor een beetje frisse lucht" mompelde hij waarna hij naar beneden liep en zijn jas pakte. Met een soepele beweging trok hij hem aan waarna hij zijn sleutels pakte en de voordeur uit liep. Een rondje door de wijk zou hem wel goed doen. Echter pakte dit anders uit dan hij had gedacht.
Hij had nog geen 10 meter gelopen toen hij een lichaam voor hun huis zag neerstorten. Gelijk rende hij naar het figuur waarna het bleek dat het een klein meisje was. Haar kleren waren doorweekt van bloed en het meisje zelf had een paar schaafwonden op haar arm. Het was een afschuwelijk aanblik. Jerome twijfelde geen seconde en tilde het tere lijfje van het meisje op en bracht haar naar binnen. Daarna legde hij haar op de bank aangezien het bloed voor het grootste deel al opgedroogd was. Snel verzorgde hij haar wonden waarna hij de andere jongens belde.
Adam POV
"Wat is er met haar gebeurd?" Vroeg hij geschokt toen hij het meisje zag. Haar kleren die ooit wit waren geweest waren nu rood door het opgedroogde bloed. Ze had golvend wit haar en op het eerste gezicht zou ze bijna vredig hebben geleken maar Adam wist dat wanneer ze wakker werd het over was. "Ze is of psychopaat die iemand heeft vermoord of ze heeft een ongeluk of zoiets gehad" zei Quentin waarna Mitch instemmend knikte. Door al het geluid werd het meisje wakker waarna ze even verdwaasd om haar heen keek. Adam zag dat ze lichtblauwe ogen had waarvan het leek alsof er een kleine sneeuwvlok in zat. Even bleef ze zo zitten maar daarna vulde haar ogen zich met tranen. "Mijn ouders" mompelde ze zachtjes. Nog steeds had ze de jongens en hem nog niet opgemerkt. "Wie ben je en waar kom je vandaan?" Hoorde Adam Jerome opeens vragen waarna hij heel even zin had om hem een klap tegen zijn achterhoofd te geven. Het meisje schrok op uit haar gedachten waarna ze de jongens aankeek. "Mijn naam is" zei ze zachtjes terwijl ze een traan van haar wang af veegde "Mijn naam is Chrystal en ik en mijn ouders hebben net een auto-ongeluk gehad die alleen ik heb overleefd..."
