Jij en jij alleen

Twenty four

[Ryan]

Nooit eerder heb ik een meisje gered die in zo'n situatie zit. Het komt omdat het Christian was. Anders had ik Laura gewoon laten stikken, denk ik.

'Ben je oké?' Vraag ik aan Laura die half getraumatiseerd achter me staat. Ze knikt enkel. 'Is het erg als ik je niet geloof?' Glimlach ik terwijl ik rustig op haar afloop. Wanneer ik voor haar sta, draai ik me snel om naar Justin en Kayne. Ik geef een knik met mijn hoofd die aangeeft dat Justin en Kayne weg kunnen gaan. Ze geven me een blik die zegt beter-zet-je-nu-een-stap. Geïrriteerd kijk ik ze aan. Dat kan ik nu gewoon niet maken.

Niet dat ik medelijden heb met Laura maar...

Maar...

Ach, dat kan ik nu gewoon niet maken!

Ik draai me weer tot Laura om. Ik doe even snel mijn pet goed. 'Nee, het gaat wel.' Zegt ze ongeloofwaardig. 'Het is oké om eerlijk te zijn, Lau.' Glimlach ik zacht. 'Nee, ik ben echt oké. Ik baal gewoon dat ik altijd verkeerde mensen geloof. Ik had jou moeten geloven!' zucht ze schuldig. 'Lau, ik ben net zo verkeerd.' Lach ik. Ze glimlacht.

Onverwachts geeft ze mij een knuffel. Geschrokken sta ik verstijft. Twijfelend sla ik mijn armen ook om haar heen. 'Bedankt Ryan!' Zegt ze veilig. 'Geen probleem schat.' Sus ik haar. Wat? Ik noem iedereen schat... Ik noem iedereen liefje, bedoel ik. Wat?

Vergeet dit.

Ze kijkt me dankbaar aan en loopt bij me weg. Ik kan het niet laten. Ik kijk naar haar kont. Een opmerking kan ik ook niet laten. 'Niet zo heupwiegend lopen, liefje, daardoor wil ik je alleen maar meer nemen!' Roep ik haar na. Geïrriteerd kijkt ze om en kijkt me boos aan. Onschuldig doe ik mijn handen omhoog en draai me om en loop naar de kantine.

Onze tafel is bezet qua stoelen. Ik pak gewoon even een andere stoel, zet hem er bij en voilà! Probleem opgelost. Ik draai me om tot de tafel naast me en trek zonder spijt een stoel onder een brug pieper vandaan. Geschrokken valt hij op de grond. Hij kijkt me bang aan. 'Wat? Oh zat jij hier op? Sorry, dat had ik niet gezien, maar aangezien je nu op de grond zit is het vast geen probleem dat ik deze stoel nu ga gebruiken?' Grijns ik. 'Nee, tuurlijk niet!' Zegt hij enorm bang. 'Mooizo, maar die keus had ik achteraf toch al zelf gemaakt.' Zeg ik koel en ik zet mijn stoel bij onze tafel neer en begin te eten aan mijn boterham.

[Laura]

Er gebeurt ook elke dag wel wat. Ryan is soms nog best wel oké en om eerlijk te zijn kan hij zelfs lief zijn! Hij noemde me schat. Ik dacht dat "liefje" zijn bijnaam was voor meisjes? Maar het is en blijft Ryan. Hij is nou eenmaal een fuckboy en een badboy. Niks aan te veranderen. Zulke mensen kun je niet veranderen, denk ik.

De bel is gegaan en samen met Mila loop ik naar de les. Joy is nog steeds ziek. 'Mila?'

'Ja?' Antwoord ze vragend. 'Als ik loop, wieg ik dan met mijn heupen?' Vraag ik en ga voor haar lopen. Ze lacht. 'Ja, maar daar kun je niks aan doen. Dat komt door je perfecte lichaam.' Zegt ze eerlijk. 'Perfecte lichaam? Ga weg joh!' Zeg ik spottend. 'Het is zo, je lichaam is perfect! Daarom wil Ryan jou ook voor zijn one night stand!' Grijnst ze. 'Gaat hem toch niet lukken.' Mompel ik. 'Ben ik niet zo zeker van.' Zegt Mila mompelend. 'Ik hoorde het heus wel.' Zucht ik. Ze schiet in de lach. We nemen plaats in het wiskunde lokaal. Gelukkig is dit het laatste uurtje!