umutsuzluk

Bir kız vardı adı aysun'du çocuklu aşkının unatamadi ve hep o hayale yaşadı o hayale ttutundu sevdi kişi aile arkadaşının oğluydu ve sonra kız bir gün yolda yürüyordu ve sokağın başında emiri görüyor ve kız heyecanlı çok strese girdi ve emir dedi ki  ''aysun kız dur birşey dicem ''ve sonra aysun durdu ama kalbi güm  güm atıyor elleri titriyor ve derin nefes alıyor ve emir' e karşı dönüyor ve diyiyor ki ''efendim emir  
Abi'' emir dedi ki ''abi mi ne abisi ben çok iyi biliyorum ki sen beni seviyorsun bende sana karşı boş değilim '' aysun orda sustu evine koşarak gitti evin kapısının öyle hizli vuruyor ki annesi korktu kim diye açtı ki aysun dedi ki '' aysun niye öyle kapiyi vuruyorsun aysun dedi ki ''anne anneeee ben anne emir biliyor annesi dediki ''ne biliyor anlamiyorum ne diyiyorsun kızım ''ve aysun herşey anlatı ve annesi dediki ''kızım emire inanma o seni oynatır o zengin çocuğu dikkat Et kork uzak ol ''aysun birşey demedi ve içinde diyiyor ki ''bu ne saçmalık aşkta zengin fakir diye birşey mi var şiirin zengin kızı kerem fakir ne alakası var ne saçmalık ya of neyse'' akşam yemekleri yiyor ama aysun iştahı yoktu sonra sabah okula gidiyor ve emir arkadaşlarıyla alay ediyor'du aysun'a karşı diyiyor ki ''aysun fakiri yırtık çoraplı  bana aşık salak gereksiz insan haaaa'' ve aysun çok ağladı ve okuldan kaçtı eve gitti kapıyı açtı ki annesi yatağında uzanmış halde gözleri kapalı ''anne uyan beni bu nahlet dünyadan yalnız bırakma anne kalk ''babsini çağırdı babası gördü görür görmez kalp kirizi yaptı ve sabaha kalmaz iki cenaze çıktı ve aysun ıstanbul 'a kaçtı...