Aleyna korktu ve yinede kararını değiştirmedi ve yassef baktı ki ne posetif bir cevap söyledi nede negatif çaresiz kaldı ve arkasına tam dönecekti ki Aleyna ''dur ''dedi yassef şaşkınlıkla bakıyor''acaba rüya mı?'' Kendi kendine öyle düşünüyor Aleyna diyiyor ki ''ben kimseye güvenemiyor çünkü ben yıllarca birini sevdim ve öğrendi ve benle alay etti ondan kimseye şans veremem ama sana şans vermek istiyorum ama korkusuz bir şekilde güvenmek istiyorum tek sana güvenmek istiyorum...'' yassef gözleri mutlulukla ve dedi ki''evet göreceksin umutsuzlulkla bırak mi cam '' Aleyna dedi ki ''inşallah neyse biz projemize bakalım biz bence projemizi niğde 'de tamamlayalım orda çok fakir kişiler vardır '' yassef dedi ki ''nerden biliyorsun sen antalyalısın '' Aleyna dedi ki'' ya haberlerden gördüm '' yassef ''tamam olabilir '' sonra sabah oldu yassef ve Aleyna niğde'ye gittiler orda projelerini tamamlanıyor yavaş yavaş ve yassef holding oğlu oldu için Aleyna 'yla niğde 'de nişanladılar gazetelerle haber verdiler ve aynı akşam yassef'e açılacaktı kim olduğu daha çok saklanamazdı annesinin babasının mezarına gidip ve yassef 'e anlatı kim olduğu ve yassef şaşırdı ama dediki '' Aleyna ben seni Aleyna olarak tanıdım ve öyle kalacak emir benim kuzenim ama niğde 'de kimse seni aysun olarak tanımacak herkes Aleyna olarak tanıcaklar öyle kalacak''
VOUS LISEZ
umutsuzluk
Short StoryBir kız vardı adı aysun'du çocuklu aşkının unatamadi ve hep o hayale yaşadı o hayale ttutundu sevdi kişi aile arkadaşının oğluydu ve sonra kız bir gün yolda yürüyordu ve sokağın başında emiri görüyor ve kız heyecanlı çok strese girdi ve emir dedi ki...
