Merhaba,
Öncelikle,arkadaşlar farkındaysanız hayatın iniş çıkışları hepimizi bir nebze olsada yıpratıyor.Özellikle bu dönemlerde,bu yaşlarda...Birçok kişinin yalnızlık sorunu var biliyorum,bunu her geçen gün ne kadar iyi hissettiğinizi de anlıyorum çünkü aynı şekilde bende sizin gibiyim,yapayalnızım.
Yalnızlık nedir bilir misiniz?Tabiki tanım kişiden kişiye değişir.Mesela bana göre yalnızlık,kişinin toplum içinde dönüp kendine baktığında içinde gördüğü özlemdir,aşktır,hüzündür,yaşam tarzıdır.Yalnızlık bu kadar az şeyle vasıflanmaz,en başta da dediğim gibi kişiden kişiye değişir yalnızlığın tanımı.Kişi yalnızsa ve bu durum gün geçtikçe artıyorsa o kişinin içinde mutlaka bir özlem,bir aşk,bir hüzün vardır.Ama şunu asla unutmayın kişi kendini yalnız hissediyorsa mutlaka bu yalnızlık hissinin arkasında ya çok değer verdiği biri ya da biricik aşkı vardır.Kendimden örnek veriyorum benimde yalnızlık hissimin sebebi bir zamanlar çok sevdiğim biricik aşkım...
Yani arkadaşlar yalnızlık kişinin kendi içinde hissettiği özlemdir,aşktır,hüzündür.Bunu gidermenin bir yolu yok.Çözüm çabaları yok.Yalnızlık aşılmaz bir hastalık gibidir.Veremli bir hastanın ciğerleri gibidir.Gün geçtikçe sizi daha da kötüye sürükler,toplumdan uzaklaştırır,insanlara bakış açınızı değiştirir.Ve en kötüsü de kimseye anlatamazsınız derdinizi,anlatacak kimse bulamazsınız.Teselli edecek bir kaç kukla istersiniz,imdadınıza müzik yetişir.Yalnızlığın acısını iyice hissettirir size sessizlik,bir zehir gibidir.Müzikle canlandırmaya çalışırsınız gittikçe kötüye doğru ilerleyen moralinizi.Müzik listeniz birden ilaç reçetenize dönüşür.Ve hayat gittikçe zorlaşırken,gittikçe bir köşede yalnızlığınızı yaşarken müzikler en iyi dostunuz olur,sımsıkı sarılırsınız ve son damlasına kadar yaşarsınız her kelimenin,her melodinin mesajını...
