Varlığının tamamen boşuna olduğunu ve umutsuzluğa kapıldığını hiç hissettin mi?
Ben hissettim ama nedeni sanırım kafamdaki değişik düşüncelerdi..
Beni daima seven harika bir ailemin ve yanımda beni bırakmayan insanların olmasına rağmen kalbimde karanlığın her tonunu yaşatan bir boşluk olduğunun farkındayım.Her istediğime sahip olsam da sanırım sahip olamadığım ve bir türlü mutlu olamayacağım şeyler de var
Seviliyordum evet ama seven hiç bir zaman ben değildim.Hatta bundan dolayı "duygusuz katil"olarak lakap aldığım gerçeği vardı.
Artık bende "özgür"olmak deliler gibi hayatımı yaşamak istiyorum.
Yıllardır kafamda sadece bir kişiyi kurdum,düşündüm ,onunla mutluluğu düşleyip onunla ruhumun özgür oluşunu hissettim.Çevremdekilere göre saçma,anlaşılmaz tipik bir takıntıydı ve en önemlisi "imkansız"dı.Kuşku duymadan sürekli ama sürekli düşündüm asla vazgeçmeden,pes etmeden.Etrafımda o kadar yakışıklı, o kadar erkeksi çıkık elmacık kemiklere sahip olan insan ötesi erkekler olsa da ben sadece manyak gibi "Chanyeol" adlı kpop canavarını düşünüyordum.
Evet yanlış duymadınız.Ben 1 kere bile görmediğim sadece ekranlarda görüp yüz hatlarını ezbere bilip dokunamama rağmen hissedebildiğim "EXO" adlı üyenin genç rapperına tutulmuştum. Kulağa komik geliyor olabilir ama "kafamda durmadan gün geçtikçe daha da kötüleşen virüs gibi yayılan çığlıklar beni harekete geçirmeye zorluyordu."
YOU ARE READING
BELKİ BİR GÜN
Teen FictionHayatta mutlu olan ve yaşamaktan zevk alan bir insan bir takım olaylardan dolayı nasıl her şeye nasıl nefret dolu gözle bakar. Sevdiği hayran olduğu kpop idolüne aşık olur ve onu bulmak için koreye kaçar fakat zaman ona bazı şeyler verir.. Yapabi...
