In mijn vorige boek, Cesars aanpak, heb ik mijn gezin bedankt, iedereen die een voorbeeld voor me was en alle mensen die me hebben geholpen tijdens mijn verbazingwekkende tocht op weg naar de rol van 'De Hondenfluisteraar'. Natuurlijk zal ik hen nooit vergeten, want zonder die mensen zou ook dit boek niet moge- lijk zijn. Maar voor Cesar, de leider van het roedel w ik met name erkentenis betuigen aan alle vrouwen en aan de speciale kracht waarover elke vrouw beschikt, ook al beseft ze dat zelf misschien nog niet. Ik maak me zorgen over het feit dat mijn kinderen op groeien in een bijzonder onevenwichtige wereld, een wereld die, als we orde op zaken willen stellen, dringend behoefte heeft aan een paar fantastische roedelleiders. Volgens mij zijn het de vrou- wen die een sleutelrol kunnen vervullen bij het weer in even wicht brengen van onze wereld. Maar dat kunnen ze pas doen als mannen zich oprecht bewust worden van en respect kunnen o brengen voor de unieke wijsheid en het leiderschap dat vrouwen te bieden hebben, en vrouwen de rol van roedelleider die hen aangeboren is ook echt kunnen aanvaarden. In tegenstelling tot de
