Not: Bölüm sonlarında kan içeren gifler ve insan öldürme gibi vahşet barındıran +18 sahneler barındırabilir.
Şeytan Dalenia'ya mesaj atıyor.
Gerçek şeytan.
Karanlık bir sokak korku filmlerinin baş tacıdır. Bir katil gelip orada seni öldürebilir. Veya çeşitli şeyler yapabilir. Yada bir hayaletle karşılaşabilirsin. Ve bu hayalet bir Casper değildir. Elbette filmlerde olur böyle şeyler. Gerçek hayatta değil.
Dalenia arkadaşında izlediği korku filminin etkisindeyken o karanlık sokaklardan birine girdiğinde korkunç şeyler yaşamayacağını bilsede çantasını sıkı sıkı tutuyor ve ondan güç almaya çalışıyordu. Derin derin nefesler alıyor, 'gerçek hayatta böyle şeyler olmaz' cümlesini içindekin tekrar ediyordu. Fakat kim gerçek hayatta bir insanın başına korkunç şeylerin gelmeyeceğini garanti edebilirdi? Dalenia bu sorunun cevabını iki tane el tenini dağlarcasına boğazına sarıldığında verebildi. Kimse.
Eller boğazına ilk sarıldığında gözlerini büyüttü. Reflekslerinin sonucu olarak elleri boğazına gitti. Onu boğan nasırlı elleri hissetti. Nefes almaya çalıştı. Eller çoktan nefes borusunu tıkamıştı. Oksijenin akciğerlerine gitmesine izin vermiyordu. Çırpındı. Ayaklarıyla geriye doğru tekme attığında ayakları bir beden bulamamıştı.
Panik tüm vücudunu sardı.
Ölüyordu.
Karanlık bir sokakta boğulmuş bir ceset bulacaklardı. Kayıp ihbarı vermiş olan ailesine gidecekti bu haber. Ailesi perişan bir halde onun cesedini teşhis etmeye gideceklerdi. Ve onun morarmış cesedini gördüklerinde yıkılacaklardı.
Katili onu geriye çekti. Kendine yapıştırdı. Sonra ağzını kulaklarında hissetti Dalenia. Adam boğazını sıkmayı bırakmıştı fakat elleri hala oradaydı. Dalenia çırpınmayı kesti. Faltaşı gibi açılmış gözleri ve kesik nefesiyle beklemeye başladı.
"Haritisu makaleya." diye kulağına doğru pürüzlü ses tonuyla fısıldadığında adam Dalenia hiçbir şey anlamamıştı.
"Bataleba mariritu. Gıyefara perasıyafu kovesare. " diye devam etti adam. Dalenia hiçbir şey anlamıyordu. Çıldırmak üzereydi.
Adam yavaşça parmaklarını boğazından çekip uzaklaştığında Dalenia korku içinde koşmaya, kaçmaya başladı.
Eve kadar koştu. Yol boyunca hıçkırıkları birbirine karışıyordu. İnsanlar ona dik dik bakıyorlardı. Dalenia'nın umurunda değildi. İstediği tek şey eve varmaktı.
Evin kapısının önüne vardığında çantaya yapışmış ellerini oradan çekti. Çantasının üzerinde ellerinin izi çıkmıştı.
Anahtarıyla kapıyı açtı. Ve kapıyı kapadığı gibi hemen oraya çöktü. Titriyordu ve ne bunu ne de ağlamasını durdurabiliyordu.
Telefonun mesaj sesini duyduğunda burnunu çekip gözyaşlarını sildi. Çantasından telefonunu çıkardı. Telefonunun ekranındaki yazıyı gördüğünde dehşetle telefonuna bakakaldı.
