I was awaken by a sudden ring from my phone. Wala pa nga'ng isang oras akong nakakatulog from reviewing the History 101. Alas tres na ng umaga. For sure iisang tao lang ang mangbubulabog ng ganitong oras.
"Halow" inis at walang gana kong sagot.
"Mam, nagising kita?" Obviously. Masaya pa at walang halong sorry ang boses niya. What do I expect? Kelan ba nagkaroon ng compunction at hiya ang damulag na 'to? Never, not even once .
"Hindi?"sarcastic kong sagot. "Ano na naman ba ang kailangan mo Attorney? Alam mo ba kung anong oras na?"
"Three : twelve in the morning --- Monday morning ."
Buti alam mo."Kaya nga eh! Pwede ba. Matulog ka. Kung hindi ka makatulog. Patayin mo yang telepono mo. Kung ayaw mong eh off, paki-delete ang number ko sa phonebook mo!"sunodsunod kong singhal sa kanya.
"Galit ka? Ito naman oh. Kahit naman eh delete ko sa phone. Hindi naman yun ma de-delete sa isip ko. Makikiusap lang sana ako. Kung pwede mo akong pagbuksan?"napakalumay niyang pakiusap.
"Attorney! Wala ka bang bahay? Uwi ka sa inyo! " kung anong lambing niya, yun namang kabaliktaran ko. Ano na naman ba ginawa nito?
"Ayoko dun. Sige na. Alam ko namang pagbubuksan mo 'ko eh. Please Mam."
Ano pa nga ba ang magagawa ko? I got up and took a jacket to cover myself. Baka magkasakit pa ako dahil sa damulag na 'to. Hindi ako pwedeng um-absent. Sayang ang bawat sentimong binabayad ng mga magulang para sa mga anak nila. Every centavo counts in Vittorio. Sa mahal ng tuition doon. Good thing madami ding scholarship offerings.
Any way, medyo slow akong bumaba ng hagdan. Maliban sa naiwan ko ang salamin ko. Ayoko ko nang magbukas ng ilaw. Baka magising ko pa yung mga kapatid ko. And baka biglang bumangon ang Papa. Pagod din sila ng Mama.
Pag bukas ko ng pinto ay biglang umihip ang malamig na hangin. Panaka-nakang may bumabagsak na patak ng abon. Making me hug myself. Ang lamig.
"Mam, pakibukas ang gate. Dala ko kotse ko."pasigaw niyang sabi habang binubuksan ko ang maliit na gate.
Ay ang galing." Sumigaw ka pa" sagot ko sa kanya. Maka-demand akala mo bahay niya. Agad niyang pinaandar at diretstong pinark ang sasakyan niya sa garahe. Hindi pa nga maayos na nabubuksan ang gate. Lapastangan talaga ang damulag na 'to.
"Ano na naman ba ang ginawa mo?" Inis kong talak sa kanya pagkababa nito ng sasakyan.
"Wala man lang bang "hi" Mam?" Siya pa 'tong may ganang magtampo.
"Hi! Bakit? Nag "hello" ka man lang ba nang ginising mo ako kanina? Maka-tingin ka sakin parang ako ang nangbulabog ah!"
"Oy wag ka namang sumigaw. Baka magising mo sina Tito. Akalain n'un inaaway mo ako. Mapagsasabihan ka nanaman." Full of concern pa ang damulag . Sino ba ang nag-cause my ingay.
"Ako pa talaga. Kaninong sasakyan ang nag-eskandalo?"
"Sshh.. halikana, pumasok na tayo. Miss ko na ang bed ko."
He locked the gate and dragged me into the house. I was murmuring my nag. I really want to upbraid him but I might wake everybody.
