Benimkisi oyle bir aşkki ona oyle bir baglandimki onu birdaha birakmicak kadar onceleri cok guzel giden bir iliskiydi ama sonradan yavastan yavaştan biten bir ask oldu benimkisi. Bir çarşamba gunu saat yedi bucuk civarı yagmurlu bir gundu bende o gun isten donuyordum oyle bir yagmur bastirdiki metrobusu bekelesem daha fazla islacaktım bende hadi kızım defne tabana kuvvet dedim ve yoluma koyuldum bu arada kulaklık kulagimda oyle bir ses acmisimki hic birşeyi duyulmuyor resmen. Tam karsıdan karsiya geciyordumki tabi ben araba sesini duymadan gectim tam araba carbacakken biri beni kurtarmis tabi bende bayilmisim oracıktı gozlerimi actigimda kendimi hastanede buldum yani basimda oyle biri varki sonra icimden kendi kenidimi dedimki ah kızım defne allahtan o araba sana carpacakti yoksa nerden boyle biri ile tanisicaktin derken birden cocuk bana iyimisin dedi tabi adini bilmiyorum daha bende tam sorucakken allahın belası telefon calmazmı zaten hep boyle olur tam bir ask baslicakken o allahın belası telefon calar. e devam ediyorum daha fazla uzatmadan tam adini sorucakken cocuk demezmi acelem var tekrar gecmis olsun diyip çıktı gidiş o gidiş oküzün trene baktigi gibi cocuk gidene kadar baktım sonra zaten annem babam geldi felan taburcu olup ciktim oyle iste sonra eve geldim facebook ta dolaşırken oyle birşey gordümkü ciglik attım.Resmen annemler filan odama telasla gelip ne oldu dedi bende yok bise bocek gordum dedim boyle geçiştirdim işte ha bu arada size soyliyim kimi gordum beni kurtaran şu çocuk varya onu gordum allahım kalbim o kadar hizli çarpiyorki o an kalbim yerinden çıkacak gibiydi tam istek atacaktimki içimdeki ses dediki kızım defne sabret biraz artık adinida ogrendin acelen yok dedi telefonu bırakıp yattım..
