Ηταν ενα παγερό καλοκαίρι, το θυμαμαι σαν χθες, οταν..οταν αντίκρισα τα δυο μεγαλα καστανα του ματια και το σπαστικο του γελιο, δεν μπορουσα να τον ξεχασω, ποτε δεν μπόρεσα. Είμασταν νεοι, 10 χρόνων εγω, 11 αυτος. Ειδατε ακομα και τωρα δεν μπορω να σταματησω να τον σκεφτομαι και αμεσως μπηκα στο ψητό.. Πφφ.. Αρχικά να σας συστηθώ ονομάζομαι Δημητρα Κωνσταντοπούλου, για τους φιλους Δημη, ζω στην Πατρα, μα τι ομορφη πολη σωστα; Εχω ομως και ενα εξοχικό στην ανυπέρβλητη Ναυπακτο-Πλατανιτης πιο συγκεκριμένα - στην νεανική μου ηλικια καλοκαίρι και Ναύπακτος πήγαιναν πακετο.. Τελευταία ομως.. Η Ναύπακτος εχει βγει απο τον χάρτη μου παρολα αυτα αυτος δεν σταματα να τον διασχιζει..Πιστευα πως θα τον ξεχναγα..δεν αξιζε ευκαιρια,ομως η καρδια μου ειχε γινει χαλι στα στιβαρα του χερια..μα τι νομιζα και εγω.. Οτι θα άλλαζε για μενα; οτι θα τον ενοιαζα; ή μηπως οτι θα με αγαπαγε.. μονο αυτος και η παρτη του..και ολα δεδομένα.. Το ονομα του; Στέλιος Κονταρης.. Ακριβως.. Σαν κονταρι έσκισε την καρδια μου..
Λοιπον ενα συντομο κειμενακι ,που εχει κυριως μια μικρη περιληψη,ειμαι πρωταρα..ελπιζω να σας αρεσει..♥
YOU ARE READING
Πεπρωμενο
Romance...ηταν το πεπρωμένο μου; Δεν ξερω.. το μόνο σίγουρο οτι δεν μπορω να τον ξεχασω...Δεν περιμενα να τελειώσει έτσι, αλλα η ζωη παντα κάνει τα κοπλα της.. θυμάμαι του πα -Σ αγαπάω Στέλιο.. το θυμάμαι καθε φορα.. πριν τελειώσουν ολα.. Λοιπον πρόκειται...
