Ετσι ολα αρχισαν εκεινο το βράδυ..εκεινο το τοσο απρόσμενο μα και τοσο σκοτεινό βράδυ, οχι λογω της ώρας, αλλα λόγω του αντικτυπου που ειχε στην καρδια μου η γνωριμία μας,βεβαια,αυτο το καταλαβα πολυ αργοτερα ,οταν η φωνη του εγινε αντιηχος στο κεφαλι μου,οταν σταματησα να εχω υπνο και το μονο που σκεφτομουν ηταν αυτος..αυτος και οι γαμημενες αναμνησεις!Πίστευα οτι ηταν ενα παιδι που απλως γνώρισα.. Ενα συνηθισμένο παιδι, που θα μπορούσαμε να γίνουμε φίλοι! Μα τι αλλο να σκεφτω; 10 ημουν! Αλλα γαμωτο οχι,επρεπε να με καταστραψει,να με κανει να νιωθω αδεια,πιο αδεια και απο συσκευασια οικογενειακης μερεντας μετα την απολαβη στο σπιτι και την καταληψη της απο παιδια,επιχειρωντας τον γρηγορα θανατο της με κουταλι.Είμασταν τοσο νεοι και αθώοι.. ποιος θα φανταζόταν οτι ολο αυτο θα κατέληγε σε εναν τοσο βαθυ και οκνυρο ερωτα που θα μπορουσες να τυφλωθείς και μονο με την όψη του; που θα σου κόβονταν τα πόδια απο τα λόγια και της πράξεις τους;
Καθόμουν εκεινο το βραδι σε μια τσουλήθρα στο πανω μερος ,θυμαμαι μου άρεσε να κοιταω τα αστερια, και να κανω ονειρα, να βλεπω την ήρεμη θαλασσα και να ταξιδεύω.. Αλλα οχι, επρεπε να μου το χαλάσει και αυτο..
Εκεινη την στιγμη καθώς χάζευα την ακροθαλασσιά ακουσα μια παράξενη φωνη και τοτε αντιλήφθηκα μια παρουσια που δεν μου ειχε γινει αισθητή εως τοτε.
(Στέλιος) -Γεια σου ομορφη
(Εγω) -Αμμ,γεια; σε ξερω; καινούργιος ;
(Στελιος) -θα με μαθεις. Πριν λίγο έφτασα, εχω τους παπούδες μου εδώ.. Και θα περασω εδω τις διακοπες μου.. Εσύ καινούργια;
(Εγω) - Δεν χρειαζεται! Μαλιστα.. Μπα δεν θα το λεγα(τον ενιωθα πολυ αδιάκριτο, δεν τον ηξερα, ομως παρόλα αυτά ηθελα να κάτσει μαζί μου, να τον γνωρίσω)
Τοτε εκεινος χαμογελασε και μου ζητησε το κινητο μου, εκεινη την στιγμη εμφανιστηκε ο ξαδερφος μου ή ο "κουμανταδωρος"μου οπως συνήθιζα να τον λεω, ενα χρονο μικροτερος μου,ομως τοσο τσαμπουκαλεμενος,Γιαννης το ονομα του,παρα την νεαρη του ηλικια διεθεται κορμοστασια δεκαοχταρι,ψηλος,μαυρομαλλης,ισια μαλλια και κοντα, στυλ καρφακια, με τελειο σωμα που δεν πέρναγε απαρατήρητο απο κανέναν. Οσο για μενα; καστανη, με κλειστό χρωμα δέρματος,μεσαιο υψος και μαλλια μπουκλες,θα μαι περιεγραφα..συνιθησμενη; ή μηπως οχι; Ειμαι ανεξάρτητη, εγωίστρια, ποτε δεν βασίζομαι σε άλλους ή μαλλον δεν βασιζομουν μέχρι που γνώρισα εκεινη, εκεινο το γιδι που εγινε ο άγγελος μου, εκεινη την ηλιθια μου μπηκε στην ζωη μου και έγινε το πιο σημαντικό μέρος της, εκεινη που οσο και να με στεναχωρεί θα την αγαπάω με ολη μου την ψυχή.. Ειναι το μονο παντα που θα μπορουσα να κρατήσω πραγματικά, την γνώρισα τοσο απρωσμενα και αναπάντεχα που οσο το σκέφτομαι τοσο γελαω, φυσικα προκειται για την αξιολάτρευτη κολλητη μου,την Δάφνη, αλλα ενα ενα..
Και εκει που λετε καθως πηγα να απορρίψω την προταση του για το κινητό..
ESTÁS LEYENDO
Πεπρωμενο
Romance...ηταν το πεπρωμένο μου; Δεν ξερω.. το μόνο σίγουρο οτι δεν μπορω να τον ξεχασω...Δεν περιμενα να τελειώσει έτσι, αλλα η ζωη παντα κάνει τα κοπλα της.. θυμάμαι του πα -Σ αγαπάω Στέλιο.. το θυμάμαι καθε φορα.. πριν τελειώσουν ολα.. Λοιπον πρόκειται...