Telefonda sana aslında bugün çok üzüldüğümden bahsedecektim, her zamankinden çok çirkin hissettiğimden ve hiçbir fotoğrafımdaki benin aklımda kalan yüzüme benzemediğini söyleyecektim. Herkesin beni terk ettiğini. Son günlerde kordon bağıma çok lanet ettiğimi ve senden bahsettiğim herbir şeye yeniden başladığımı çünkü senden düzgün bahsedemediğimi çünkü çünkü seni o kadar tanımaya çok korktuğumdan bahsedecektim.
Tüm lafları ağzıma tıktın.
Bir gece yarısı, camın buğusundan sızan kırık ışık taneleri ve susmak bilmeyen bir araba alarmı eşliğinde anlattığın şeye gülüyordum. Ağlamamak ve lizozomlarımı dörde, beşe katlamamak için hiçbir sebep bırakmadın elimde.
Tüm lafları ağzıma tıktın.
Her şeyi yuttum.
Seni tükürdüm.
