'even kijken, naast Amy is nog wel een plekje vrij, Josian.' zegt mijn mentrix vluchtig. Met dezelfde grijns als vanmorgen op zijn gezicht komt hij bij me zitten. 'Hey Amyy' zegt hij met nog steeds die grijns op zijn gezicht. Ik voel mijn wangen rood kleuren en ik probeer wat terug te zeggen. Met wat moeite produceer ik een hese heey terug en probeer vooral niet naar hem te kijken. Hij is echt freaking knap. Hij heeft de mooiste felgroene ogen die ik ooit gezien heb.
Tijdens de kenningsmakingsronde kom ik wat meer over deze mysterieuze jongen te weten. Hij woont samen met zijn vader, moeder en jongere zusje en houdt van gitaarspelen, zingen en voleybal. Ook leer ik nog wat andere kinderen uit mijn klas kennen. Kiara, lisanne en Lisette lijken me echt bitches.
Als we even tijd hebben om gewoon te praten enzo worden er al snel groepen gevormd. Ik zelf sta bij een groepje met een hele leuke tweeling Daphne en Bente. Allebij vrolijke meiden met bruin lang haar en een pony. Ook Jasmijn staat erbij, zij heeft donkerrood halflang haar en een zwarte bril. En tenslotte nog Josian en een vriend van hem Mark. Het lijkt me een erg gezellige groep en volgens mij denkt de rest daar ook zo over aangezien we na twee minuten al helemaal in een deuk liggen. We besluiten 's middags af te spreken bij Daphne en Bente thuis. Dat belooft nog wat!
Maar helaas hebben we eerst nog les. Duizenden kennismakingen met leraren. *zucht* Maarja we krijgen gelukkig nog geen huiswerk op. Tijdens wiskunde van een of andere saaie pipo durf ik Josian eindelijk eens goed te bekijken. Hij trekt een verbeten gezicht naar het bord waaruit ik kan opmaken dat hij er geen kibbeling van snapt. Haha het is zoo damn sexy als hij dat doet. Als ik opschrik zie ik dat Josian weer met een grote grijns naar me zit te kijken. Omgg ik moet echt even normaal gaan worden denk ik als ik mijn gezicht weer rood voel worden. 'je bent schattig als je bloost' verluisterd hij in mijn oor waardoor ik nog roder wordt. Op dat moment gaat de bel en ik gris mijn boeken bij elkaar om me te redden uit deze bizarre situatie.
Sorry voor het korte stukje! Hoop dat jullie wel voten en commenten :)
JE LEEST
Just the truth
Romance'Amy weet je het zeker dat je het aan kan?' 'NEE POTVERDORRIE ik kan het niet maar het zal moeten' schreeuw ik verslagen terug. Ik voel me moedeloos, al de pijn en het verdriet van de afgelopen jaren hoopt zich op in mijn hart. Ik bons de trap op en...
