Bakit ba Ikaw

This oneshot story is inspired by Michael Pangilinan's Song, Bakit ba Ikaw.

~*~

Sady

     GANITO nga siguro ang nagmamahal, handang gawin ang lahat sa ngalan ng pag-ibig.

"Sady!" Liningon ko ang tumatawag sa pangalan ko at nakita ko ang kaibigan kong si Joax na papalapit saakin

Hindi ko nanaman mapigiling mapangiti ng makita ko siya, tumayo ako atsaka tumakbo papalapit sakanya.

"Namiss kita!" Sabi ko saka pisil ng mga pisngi niya

"Ano ba naman yan Sady! Nagkasakit lang ako namiss mo nanaman ako agad?"

Iniligay ko ang mga kamay ko sa noo at leeg niya "nagkasakit kang ugok ka? Ano okay ka na ba? Ha? Ipunta kaya kotang ospital? Ano?!"

Inalis naman niya ang mga kamay ko at ginulo ang buhok ko "Relax lang Sady! Magaling na ako"

"Tara na pasok na tayo" aya ko at sabay na kaming pumasok sa classroom namin

"Wala daw tayong klase ngayon kay maam" sabi nung kaklase naming babae, at bilang tugin tumango naman kaming lahat at nagkanya-kanya ng mundo

Lumapit saakin at naupo sa bakanteng upuan si Joax "Sady pwede mo bang imasahe itong mga kamay ko?"

Hinila ko ang mga kamay niya at sinimulan ko na ang pagmamasahe nito.

"Nakoo! Ang bait mo talaga Sady kaya gustong-gusto kita eh"

"Wag mo nga akong binobola Joax, wag kang magalala hindi ko pababayaran sayo itong pagmamasahe sa kamay mo"

"Hahaha! Grabe siya kahit ilang barbecue pa ipabili mo saakin, ayos lang"

"Totoo? Hahaha sabi mo yan ah"

"Oo" sabi niya saka gulo ng buhok ko

"Tumigil ka nga sa panggugulo ng buhok ko! Sabing hindi ako tuta eh"

Tumawa lang siya at ipinating na niya ang ulo niya sa desk ng upuan niya at patuloy parin ako sa ginagawa ko sakanya

Habang nakapikit siya, hindi ko mapigiling tignan ang maamo niyang mukha, ang mga singkit niyang mga mata, matangos na ilong, mapupulang labi niya ang buong mukha niya na hinding-hindi ko makakalimutan sakanya.

Paano nalang kung mawala siya saakin, mawala ang lalaking nasa harapan ko ngayon, ang lalaking gusto kong makasama lagi, ang lalaking nagpapasya saakin. Sa simpleng mga ngiti lang niya, sa bawat bigkas ng labi niya sa pangalan ko napapaligaya na niya ako

Maaring masyadong mabilis ang pangyayari, isang taon palang buhat ng magkakilala kami pero hindi ko mapigilan ang sarili kong gustuhin siya. Isang lalaking puno ng talento, may mabuting puso, lalaking may pangarap sa buhay at lalaking may tako sa Diyos. Sa isang taon ng pagsasama namin, puro lang saya ang naipadama niya saakin. Sa tuwing kasama ko siya parang safe ako sakanya, parang hindi ko nararamdaman ang pagkabagot kahit sa mga jokes niyang hindi nakakatuwa, sa mga kwento niyang non sense at sa mga trip miyang hindi nakakatuwa.

Wala eh, natamaan na ako sa lalaking ito, nasanay na akong nasa tabi ko siya at siyang nagbibigay saya.

"Matutunaw ako sa ginagawa mong iyan eh! Hahaha" napaiwas naman ako ng tingin at saka binitawan ang mga kamay niya

"Aray! Halika nga dito, sinasaktan mo ako eh" tumayo siya tsaka hinila rin ako patayo

"Bakit mo ako tinititigan kanina huh? Siguro may nararamdaman ka para saakin no? Ano? Umamin ka?"