Het was de dag vòòr dat ik naar de universiteit zou vertrekken. Ik had al mijn spullen klaargezet en alle checklistjes nagekeken. "Riley, kom je nou we moeten echt gaan" riep mijn moeder. "Ja mam, we hebben nog genoeg tijd. Niet zo stressen!" Riep ik maar terug. Ik wist dat we al aan de late kant waren, want we moesten nog 2 uur rijden! "Mam heb jij al mijn andere koffers al?" Riep ik, maar ik kreeg geen antwoord. "Mam ik zou graag...." ik stopte midden in mijn zin, omdat mijn moeder me heel kwaad aankeek. "Riley denk je nou echt dat ik niks beters te doen heb? Je gaat op kamers wonen, dat kan je zelf ook doen" snauwde ze. Ik gaf haar een strakke blik en pakte zelf al mijn koffers. Onderweg in de auto naar universiteit was ik de hele weg stil. "Mam ik wil niet dat je me elke dag gaat bellen, ik kan goed voor mezelf zorgen!" Zei ik alvast voordat ik een hele preek zou krijgen. "Ik wil wel dat je me elke week een paar keer belt, schat" zei mijn moeder. Ik rol met mijn ogen. Toen we aankwamen wou mijn moeder meelopen, ik keek haar aan en zei "Mam ik ben geen kleuter meer!" toen ik haar snel een knuffel en kus gaf zodat niemand het zou zien. Ik zwaaide haar uit en liep naar het grote gebouw dat voor de komende jaren mijn 'thuis' zou zijn. "Hoi, ik ben Riley Brookes ik kom mijn sleutel ophalen voor mijn kamer." Zei ik zo aardig mogelijk tegen de balie. "Kamer 643, de 5de verdieping." Antwoorde ze terug. Ik liep naar mijn kamer en kwam ik al veel mensen tegen, allemaal anders. Ik opende de deur en zag dat mijn kamergenootje al op me zat te wachten. "Hoi, ik ben Stephanie Woods, je nieuwe kamergenoot!" Zei ze heel enthousiast. "Hoi" zeg ik met op elkaar geklemde kaken. "Ga jij je nog voorstellen?" vroeg ze heel verlegen. Ah wat ben ik ook stom. "Sorry was er even niet bij, ik ben Riley Brookes!" Zeg ik terwijl ik rood aanliep. Ik liep snel naar mijn kant van de kamer en smeet al mijn spullen op bed. Twee uurtjes later was mijn kant helemaal opgeruimd en ingericht. "Umh Stephanie, ik wil even uit deze kleine kamer. Wil je toevallig mee naar het café?" Vroeg ik. Ze sprong op, en trok snel haar schoenen aan. "Dat zie ik als een ja?" Zei ik lachend. Ze knikte en we liepen samen de kamer uit. In de hallen was nog niet veel te verkennen want iedereen was nog aan het inchecken. "Hier hebben ze 4 verschillende café's rond en in campus, ik weet dat de lekkerste net iets buiten campus ligt, daar kunnen we s'morgens langs lopen voor we les hebben!" Zei ze. Ik kreeg maar de helft mee, ik was al aan het nadenken over hoe fijn ik het wel hier ga hebben. "Wil je dan hier naar links?" Vroeg ze. "Huh.. wat zei je?" Floepte eruit. "Ik vroeg of je hier naar links wou, je weet wel naar het lekkerste café?" Zei ze onzeker. Ik knikte snel en liep weer achter haar aan. Onderweg naar 't café kwamen we verschillende studenten tegen. Ik was een heel stuk achter Stephanie, ik kon haar niet bijhouden. Toen ik aan het dagdromen was voelde ik ineens een hand op mijn schouder, ik slaakte een klein gilletje en sprong achteruit. "Wow rustig chickie, ik bijt niet" zei een onbekende stem. "Weet jij toevallig waar de ingang is?" vroeg hij. Ik wees naar het grote gebouw en zei met een kleine glimlach "daar bij het witte bord kun je naar binnen". "Ahh super, dankjewel!" Zei hij. Ik kon Stephanie nog maar amper zien, dus rende een stuk. Waarom heb ik zijn naam niet gevraagd denk ik in mezelf. "De volgende keer..." mompelde ik. "De volgende keer wat?" Vroeg Stephnaie. Het was niet de bedoeling dat ik dat hardop zei, dus ik verzon maar een smoesje. "De volgende keer moet ik sneller meelopen!" Knipoogde ik naar haar. "Trouwens noem me maar Steph, niet Stephanie." Glimlachte ze. Ik glimlachte maar gewoon, nogsteeds nadenkend over die jongen. In het café was het nog niet heel druk, aangezien de lessen morgen pas begonnen. Ik nam koffie en een broodje. Rond 4 uur wilde Steph graag terug naar de kamer. "Ga jij maar, ik blijf nog even" zei ik iets zachter. "Oke, wat jij wil. Ik ben straks niet in onze kamer!" Zei ze nog voordat ze wegliep. "Waar ga je.." probeerde ik nog te roepen, maar ze was al weg. Na één dik uur besloot ik terug te gaan. Ik wist de weg terug niet uit mijn hoofd dus besloot het gewoon uit te zoeken. Ik liep door de hal van het studentenhuis toen ineens mijn gedachtes worden verstoord. Het was een bekende stem! Ik keek achter me, en ja hoor het was die jongen van vanmiddag. "Hoi, kan ik je ergens mee helpen? zei ik met een kleine glimlach. Ahh waarom moet ik nou lachen naar hem. "Ummh, ik wou eigelijk vragen hoe je heette, aangezien ik dat niet had gevraagd" zei de jongen. "Oh" ik bloosde een beetje. "Ik ben Riley... Riley Brookes" zei ik verlegen. "Well ik ben Jake Da Costa." Zei hij met een glimlach. Voordat ik weg liep hoorde ik dat hij nog mijn naam riep. "Riley, ga je vanavond ook naar het feest?" Riep hij. "Umh nee, denk het niet" zei ik terug. Huh? Een feest, waarom weet ik dit niet? "Je moet echt meegaan, ik haal je op om 9 uur, goed?" Zei hij met een knipoog. Arghh hij is zo hot. "Ja tuurlijk, is goed. Is er een bepaald thema?" Vroeg ik nog. "Niet te overdressed!" Riep hij voordat hij in de lift stapte. Wat moet dat nou weer betekenen? Eenmaal in mijn kamer aangekomen, was er niemand. Ik besloot een snelle douche te nemen en me op te maken. "Ik moet echt nodig gaan winkelen" zeg ik tegen mezelf. Ik trek uiteindelijk een zwart strak jurkje aan, die ongeveer tot het midden van mijn bovenbeen komt. Ik doe er toch nog een panty onder, want het is niet heel warm meer s'avonds. Ik was een uur te vroeg klaar dus besloot even mijn dag morgen te bestuderen, totdat er op de deur geklopt werd. Ik keek snel op de klok en zag dat t al 10 voor 9 was. Ik deed de deur open en begroette Jake. "Je ziet er mooi uit" zei Jake enthousiast. Ik bloosde en zei "jij ziet er ook niet slecht uit anders". Hij had een grijze broek aan met een zwart hemd, dat iets open stond boven bij zijn kraag. Hij hield zijn hand uit en zei "dames gaan voor". Slijmbal. Ik liep de kamer uit naar de lobby en hij volgde.
Heeyy ik ben kyra, dit is mijn eerste verhaal dus ik bak er waarschijnlijk niet heel veel van... maar ik vind t gewoon leuk om te schrijven dus waarom zou ik het niet uitbrengen? Hihi ik hoop dat jullie het leuk vinden! Xxx
JE LEEST
The new student
RomanceRiley is een meisje van 17 jaar. Ze heeft zich nooit met liefde bezig gehouden, totdat jake, een nieuwe student, op dezelfde universiteit kwam als haar. Riley laat niet zomaar met zich fucken, maar zou ze het volhouden met Jake?