HERE IN MY HEART

Chapter 1: Beginning

A/N:
I dedicated this chapter for my Teacher/Bestfriend: Maam

"CHRISTINE JOBELLE D. LANUZA"

who wrote the poem that I applied in this chapter.

안녕 Maam 감사합니다 and 사랑해요!

- Girly_Won

▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪

SEAH's POV

I seem to be fine outside,
But I'm totally broken inside.
I seem to be brave and nice,
But the truth is, my heart is full of mice.

I can't be who I want to be,
I can't be me.
I can't sing the song I want to sing,
I can't even say a thing.

When can I be who I want to be?
When can I be me?
When will I be able to sing?
When will I be able say a thing?

I seem to be fine, yet it's only outside,
'Cause I'm not, so fixed me from the inside.
I seem to be brave and nice,
But im not, so please remove these big mice.

Naluha ako sa nabasa kong poem na ang pamagat ay

"WHAT EYES CAN'T SEE" na sinulat ni "Christine Jobelle Deyta Lanuza"

Naiyak ako dahil tamang tama sakin.

I seem to be fine outside, But I'm totally broken inside. Yeah its true ang akala nila ayos lang ako but Im not, dahil hanggang ngayon hindi parin ako nakaka recover oh what I mean nakaka move on.

Masakit parin ang pag iwan sakin ni Dien ang Ex-Boyfriend ko. Hindi man nya ko niloko pero iniwan niya ko. Apat na buwan na ang nakalipas pero

Im still hoping,

Im still waiting,

Im still love him,

And I feel stupid.

Umaasa kong babalik siya pero malabo na yatang mangyari.

Naluha ako lalo ng maalala ko nanaman ang araw na iyon.

Flashback

Hindi pumasok si Dien ngayon ang boyfriend kong epal. Sabi niya may kailangan daw siyang gawin ngayon. Sinabi niya din samin na bago kami umuwi dumiretso muna kami sa Practice Room ng school namin.

Isa kaming Dancers at ang boyfriend ko ang bumuo, leader at Choreo ng grupo.

Ngayon ay nandito na kaming walo sa loob ng practice room at inaantay siya.

"Sag! Ano ba daw sasabihin ng boyfriend mo!" May pagkainip na sinabi ni Jaira isa din sa grupo "I dont know!" Sagot ko sakanya

Kaya umupo nalang siya sa sahig habang yung iba sumasayaw.

30 min. Na nakalipas pero wala pa din siya.

Tatawagan ko na sana siya ng may pumasok kaya na patingin kami. And guess who andito na ang inaantay namin.

Lumapit siya sa kinaroroonan ko
"Hi!" Bati niya at humalik sa noo ko. Ngumiti siya sakin pero halata kong pilit lang yun. "Master ano ba ang sasabihin mo!" Sabi ng pinsan ko na si Kristel

Bago siya tumingin sa grupo tumingin muna siya sakin nakita ko ang lungkot sa kanyang mga mata.

Anong nangyayari? Anong sasabihin niya? Kinabahan naman ako.