Unknown City

Chapter 3

Michaiah's POV

Nagulat ako sa biglaang pagbukas ng pinto, pero mas kinagulat ko ang nakita ko.

"Ate" tawag ko sa kanya, napatingin siya sa sakin na may gulat na expression. Why are you here?

Yumuko siya at inayos agad ang mga nahulog niya at lunapit sakin.

"Take a rest. Yan na lang ang mabibigay kong payo sayo. Wag mong biglain ang katawan mo, baka mas lalong lumala ang sugat mo" sabi niya sa akin.

I'm sure na siya to. Siya to. Si ate Jasmine. She's my cousin and she's missing for a long time. Madami akong tanong na gusto kong masagot ngayon pero walang lumalabas sa bibig ko ang tanging mabigkas ko lamang ay ang unang tanong na sumagi sa isip ko ng nakita ko siyang muli.

"Bakit hindi ka na bumalik 'ate'" lumingon siya sakin pero saglit lang yon.

"Wag mo ng alamin dahil madaming bagay ang hindi mo dapat malaman" so what does she mean? Naguguluhan ako. Ano bang nangyayari?

Pansin ko ang weird ng mga tao dito including ate Jas.

"Tok tok tok" katok mula sa labas ng pintuan. Bumukas ito at iniluwal nito at isang makisig na lalaki. Kasabay naman nito ang paglabas ni ate Jas mula sa kwarto.

Wait. He's the one who did this to me, the Guy with a mask. I prefer to call that to him kahit na malaman ko pa ang tunay na pangalan niya, I just find it cool.

Tumingin siya sakin pero yung tinging wala lang. Blanko as in wala. Hindi ba uso sa kanya ang emotion?

Lumapit siya sakin ngunit hindi ito nagsalita. So magtutungangahan nalang kami dito?

Well sabagay, ok lang rin. Atleast mas maaalala ko ng mukha nitong Guy with a mask na to. Siya kaya yung bumangga sakin kanina, I mean yung kabayo niya still siya parin ang responsable because he's the owner of that bull shit horse.

"Stop staring" iniwas ko ang mga mata ko sa kanya at tumingin nalang sa harapan ko.

"Stop staring too" as if ako lang ang tumitingin saming dalawa.

"Tsk"

"Tsk"

"Why are you repeating what I am saying?"

"Am I?"

"Tsk"

"Tsk" ahhhy. Pusang gala. Nanggagaya nga ako. But I didn't mean it

"See? You are!"

"Really?"

"Can you please shut up" I think he's already annoyed or should I say he's already getting angry.

Hindi ako nagsalita kahit na isang word man lang until he talk first.

"Why are you here? Sa tingin ko hindi ka taga dito"

Maraming mga bagay ang tinanong niya pero ni isa wala akong sinagot. Shut up daw e

"Ngayon naman you're not saying anything?" but I didn't answer him

"Answer my questions or else you'll die" matitigas na salita ang mga sinabi niya so I'm sure that he's serious.

"Nawawala kami" tumawa siya ng bahagya bago nagsalita

"I already expect na yan ang isasagot mo. That's their common reason" ang he laugh again like a devil

"But to think na bago lang kayo. For sure you don't know anything" biglang sumeryoso ang mukha niya mas kinabahan pa ako.

"Nakisilong lang naman kami dito kagabi eh. Tulungan mo naman kaming makalabas"

"Isang buwan ka ng tulog"