aslında her gün konusmanin verdigi mutlulugun yaninda gidisini bilmek biraz da üzüyordu beni. gidecegini biliyordum ama bu kadar erken ve cabuk gitmen gerekmezdi. en azindan biraz daha kalabilirdin. ben senin icin tüm mutluluklarimdan vazgecebilirdim cünkü ben senin gözlerinde mutlulugu bulmustum ve benim icin mutluluk senin gözlerinde saklanmısti. insan sabah günesinin gözlerinin sevmez mi ? ben seviyordum ama o gözler benden haric herkeze sevgiyle bakiyordu cünku ben senin hic biseydim. oysa seninle konustugumda hayatimdaki diger erkekleri cikarabiliyordum ama sen anlamadin belkide anlamak istemedn ama sen benim icin vazgecilmeyen bi vazgecendin.
