Twisted By Fate

Chapter 4

Hershey's POV

KRRRRRRRRRRRIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIINNNNNNNNNNNGGGGGGGGGG!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! KRRRRRRIIIIIIIIIIIIIIIIINNNNNNNNNNNGGGGGG!!!!

"KYAH!" phew! Nagising ako sa lakas ng tunog ng alarm clock ko. Inoff ko naman agad. Tsk tsk. Alam niyo bang hindi healthy yung gumising ka sa tunog ng alarm? Pero no choice ako eh kailangan maaga kasi ewan kailangan daw maging punctual.

Yung iba kasi pabida eh yun yung gusto hihi ko pero masyado kasi silang show off at medyo nakakasawa na ang ganung entrance. Alam kong maganda na saying yung "Save the best for last." pero mas maganda yung from the start the best ka na tas hanggang sa huli ikaw parin. For short, someone who's the best from the start 'till the end is the best of the best.

7:45 a.m nang matapos akong nagluto at kumain. Hindi na ako naghire ng yaya kasi gusto kong masanay na, para kapag nagkapamilya na ako somewhere in the future, mapagsisilbihan ko sila.

It was already 8:30 a.m. nang matapos akong maligo, magbihis at mag ayos kaya agad na akong bumaba and nakita kong naghihintay na si manong Berto.

"Manong Berto tara na po." sabi ko sabay nagmano sa kanya. Parang tatay ko na rin kasi si manong Berto and no, di siya nagstastay dito, dun siya kina papa at sa sister ni papa na si tita Estella na tinatawag kong mama na din haha. Dun kasi si mama sa kina papa kasi wala namang kasama si papa dun and hinahanap pa niya kasi yung nawawala niyang baby na si Josh Santiago. Yes married na si mama but nasa America bahay nila and doon nagwowork si papa Joshua, yung husband niya. Nagkababy sila ulit at babae ito this time and lumaki namang mabait. Her name is Ella and she's currently 12 years old. Tapo-

"Nak? Bakit ka nakatunganga diyan?" -Manong Berto

Di ko na natuloy yung nasa imagination explanation ko dahil nagsalita si manong Berto. Kanina pa pala niya ako pinagbuksan ng pinto ng sasakyan. At oo nak na tawag niya sakin kasi parang anak na daw niya ako.

"Haha pasensya na po kung nagdaydreaming na ako ng di ko na namalayan."

"Ano ka ba hija alam mo namang di ako magaling sa Ingles, di ko naintindahan yung jeydrimeng o ano man yun."-Manong Berto


"Haha pasensya na po."-ako

"Osya tara na."-Manong Berto

Nag 'opo' nalang ako kay Manong Berto tas pumasok na ako ng kotse. Medyo mahaba ng kaunti pa biyahe namin, aabutin kasi ng 45 minutes papunta ng studio at mabuti nalang sana kung walang traffic.

Mga 30 minutes na ang nakalipas at eto, natraffic kami pero mga 5 minutes lang din. Well, sa buong biyahe, inabutan kami ng mga hanggang 5 traffic. Kaya, nang nakarating na kami sa studio 5 minutes nalang at 10 p.m. na kaya tumakbo na ako papuntang elevator pero siyempre nagpasalamat muna ako kay manong bago tumakbo bad kaya kung hindi!