Zaman

BÖLÜM 1

Sabahın alarmı uykumu benden almıştı.kafamın içinde ötüyordu.yorganın ağırlığı sanki bir dağ gibiydi.yavaş yavaş kalkıp terliklerimi giyene kadar uyuduğumu hissettim.annemin"hadi yavrum okula geç kalacaksın gine azar işitme" diyene kadar.mutfağa doğru yöneldim,annemin fırından çıkan ekmeklerinin kokusu sanki mutluluğun sırrı gibi.kahvaltımı ediyordum annem benden daha dakiktir.her sabah aynı saatte kahvaltı masamda olur."sınavına iyi çalıstın mı?"
-evet!
-aferin!benim yavruma sen yaparsın!.(annem bana çok güvenir)
Servisim kornaya basmaya başladı bile koşa koşa gidiyorum.
-düşeceksin!(servise bindim.)
Herkes bana bakıyordu sanki birtek ben geç kaldım.herkesin elinde bir kitap(pek aram yoktur)sarı ciltle kaplanmış hız mı neymiş aman!defteri ezberlesem yeter!fazla söze gerek yok.sınıfa çantamı bırden attım.herkes not kağıtlarını çıkarmış,birşey ezberlemekle cebelleşiyorlar.ben ise onları aval aval izliyorum.ne azim var ne başarı notlarımdan en yüksek olanı yetmiş beş'tir.sınıfın çalışkanı ise ağlamaya başladı,hemen sordum
-ne oldu?
-ne olsun matematik sınavından 95 almışım 100 bekliyordum.
-...

Tekrar sırama döndüm benmi yanlış anladım.kız pekiyi almış ağlıyor.sınav ilk ders öğretmenimiz kağıtları dağıttı herkes bir heyecanla dua edip,başlıyor ben ise soruları çözemedim hepsini salladım ögretmen bana bakıyor ben ona o sınavına dön bakışıyla bakınca kağıdıma baktım.40 dk öyle bakıştık,sonunda zil çalınca kağıdı verdim.günüm gine böyledi,hep mutsuz anlamamışlık ayşenur benim en iyi arkadaşım(kardeşim gibidir) beraber sınıfa girdik.o mutluydu çünkü o ders çalışıyor,ve dersleri cok iyi.sebebini her sorduğumda yakında anlarsın diyip geçiriyordu beni.bende tamam der geçerdim.üstüne gitmem eve geldik indim annem beni selamlıyordu,ayşenur'un gözü yaşlandı tam soracaktım ki servis gitti neden ağlamıştı niye annem camda mutlu ifadesiyle beni selamlar iken, ayşenur ağlar ifadeyle ne olduki? Benim bilmediğim

Yorumlarınızı bekliyorum,bildirirseniz sevinirim.☺