Parklar sessiz,çocuk cıvıltısından eser yok
Ağaçlar, çiçekler, kuşlar
Yaşlanmış bir adamın, sırtındaki kambur gibi
Doğa çaresiz ve Üzgün
Bir kere daha,bir çocuk sesi yükseldi
Yüreği enkaz altında, savaşın ağır yükü omuzlarında
Karanlık ve acı dolu bir feryat yükseldi göklere
Gökyüzünden kanlı yaşlar dökülmeye başladı
Aktı kanlı yaşlar ,sel gibi yeryüzünde ve
Kırmızı örtüyle kapandı
Kahve rengimsi topraklar
Herşey kızarmaya başladı,utancından
Bir insanlık utanmadı yaptıklarından ve
Yapılanlara sessiz kalmaktan.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Barış anası
Poetryemeğin kendisi, güzel yüzlü ,kırılgan kalpli,güzelliğin sembolü annelerimiz
