He changed my life ~(1D fanfiction (Harry))

Hf 29

Jade je mag niet vergeten dat ik van je hou. Ik hoop dat je me nooit zal vergeten, want ik zal jou nooit vergeten. Het spijt me het was mijn schuld. Ik hoor gesnik. Ik open mijn ogen maar doe ze meteen weer dicht omdat het licht te fel is. Ik open mijn ogen weer en knipper een paar keer. Harry kijkt me geschrokken aan en roept "Ze is wakker!". Hij kijkt me aan met rode ogen. Ik kijk naar de arm waarin ik heb gesneden. Er zit verband om. En er staan 2 dingen op geschreven: Het spijt me. Ik hou van jexx Hazz en Jade Ik heb zin in onze trouwdagxxx je verloofde Nialler

"Het spijt me, het was mijn schuld."

"Nee heb je het berichtje gelezen?" vraag ik met moeite

"Ja."

"Daar lag het aan Hazz."  Hij kijkt me verbaasd aan.

"Jadie, ik ben heel slecht in afscheid nemen, ik hou van je en dat zal ik ook altijd doen. Ik hoop dat je gelukkig wordt met Niall. Mij zal je niet meer zien want ik vertrek naar Canada. Je spullen zijn al weggehaald. Vaarwel Miss Handsome." zegt hij
Afscheid nemen? De deur vliegt open en daar staat Niall. Hij geeft Harry een kwade blik en komt op de stoel naast me zitten. Harry staat op en pakt zijn jas en loopt naar de deur. Hij draait zich om en geeft me een blik vol liefde en loopt dan de deur uit. Niall kletst vanalles maar het interesseert me geen moer, omdat ik maar aan een ding kan denken, een persoon. Harry. Ik moet achter hem aan! Ik trek de kabels van me af en spring van het bed af en ren de deur uit. Ik ren naar de uitgang van het ziekenhuis en ren de straat op. Ik kijk alle kanten op en dan zie ik hem. De jas, de witte allstars en de mooie krullen. Ik ren ernaartoe en draai hem om en knuffel hem. Eerlijk gezegd pletten. Hij maakt zich los van de knuffel en drukt voorzichtig zijn lippen op de mijne. En dit gevoel en moment mag wel eeuwen duren.