//Denise POV//
"KRIIING" "Haay." I yawned. =_= Bell na pala.
O_=
O.o
Mukhang nakatulog ako sa klase. Sa wakas, makakauwi na rin ako. Inaantok pa kasi ako eh. Di ko nakatulog kagabi dahil sa kakaisip sa Prince Charming ko. Haha! Ang landi-landi ko talaga anoh? Hahaha! Pero talagang naawa ako kay Eros noong isang araw. Sinigawan ko siya kahit na nag-alala siya sa'kin. Sa tingin ko kelangan ko talagang mag-sorry sa kanya. :(
Pagkatapos kong kinuha yung bag ko, pinuntahan ko na si Eros sa may pintuan kasama pa rin ang mga flirty girls.
"Uhmm... Eros, pwede ba tayong mag-usap?" Tanong ko sa kanya.
"Yeah sure ^_^" Sagot niya. Akbay-akbay pa rin ang mga flirty girls na nakipagharutan sa kanya. Ang mga malanding babae naman ay parang wala lang naririnig. Bobo ba siya?
"... Nang tayong dalawa lang?" Inis kong tanong ulit sa kanya.
"Oh...Sure, sure. ^_^ Uhmm... girls, mag-uusap muna kami ha?" Sabi niya.
"Pero prince Eros. We will miss you." malapit ng maputok...
"Oo nga." puputok na talaga....
"Pabayaan mo na lang siya. she's just a trash."
*Boom* Pumutok na ang pasensya ko.
"Hoy mga babae mababa ang lipad! Ilang segundo ko lang siyang kakausapin kaya anong miss-miss ang pinagsasabi ninyo jan?! At isa pa, hindi ako basura. Hindi ko rin naman siya kakainin o itatanan para 'di ninyo na siya makikita. Huwag kayong feeler jan! Grabe. At tsaka inuulit ko. Hindi ako basura! Yung mga mukha ninyo yung parang basura Ang kapal-kapal ng make-up! Bwisit! Halika na Eros. Bago pa pumutok ulit itong pasensya ko. And this time, sa mukha na nila ipuputok itong kamao ko." Kinuha ko ang kamay niya at umalis kami. Pumunta kami sa likod ng schoolground dahil di masyadong marami ang mga tao. Huminahon muna ako.
"Eros, sorry talaga noong isang araw ha? Bad mood kasi ako noong araw na 'yun eh. Pasensya ka na kung nasigawan kita noong isang araw. Ikaw kasi, eh. Kitang-kita na bad mood yung tao, pinapainis mo pa. Tsk. Kaya humihingi ako ng paumanhin. Mapapatawad mo ba ako?" Sabi ko sa kanya. Madali kasi akong makonsensya kung may ginagawa akong masama sa mga taong inosente kahit na alam ko na palaban ako.
"Sige, patatawarin kita... :)" Sabi niya. Salamat! Mawawala na rin ang konsensiya ko sa ginawa ko sa kanya. "...Sa isang kondisyon." Dagdag niyang sabi.
"A-anong kondisyon?" Medyo inaantok ako. I yawned =O= ng biglang...
"Be my girlfriend :)" Sabi niya. Then he gave me a smile. Not a fake smile. It's more like a charming smile. Pero nagulat ako. Talagang nawala ang antok ko at dumilat ang mga dalawang mata ko.
"A-ano?! Girlfriend?! O.O Ayoko nga ! Ano bang pinagsasabi mo?" Tanong ko sa kanya.
"N-no! I-it's not what you think it is. Kailangan ko ng fake girlfriend and I think it's best if I will choose you." Sabi niya Mukhang seryoso talaga siya nito dahil nawala kasi ang fake smile na kadalasang ipanapakita niya.
"H-ha? Eh bakit ba kailangan mo ng pekeng shota?" Pagtatakang tanong ko sa kanya.
"Ganito kasi 'yun." Pagliliwanag niya.
//Eros POV//
Noong isang araw:
It was a bright and sunny morning. Kaya nagpasya ako na maglalakad ako papunta sa school. Habang naglalakad ako at malapit na sa school ay biglang may humahabol at tumatawag sa akin. Tumigil ako sa paglalakad at lumingon ako sa likuran. Hinintay ko ang lalaking humahabol sa akin. Tumigil siya sa right side ko at naghahabol ng hininga. Hmm... Parehas kami ng school uniform pero iba ang badge namin. Mukhang mas matanda pa siya kaysa sa akin. I need to respect him. Kailangan maging maganda ang reputation ko sa school para mas mapaniwala ko sila sa peke kong personalidad.
BINABASA MO ANG
Crazy Little Thing Called 'Love'
Teen FictionAng Love para lamang yang rosary. Full of mysteries. 'Yan ang paniniwala sa ibang mga tao pero ako? heh! di ako naniniwala doon! kailangan mong magtyaga para makuha mo love mo di ka dapat naniniwala sa mga mystery na yan! bakit? makakakain ka ba sa...