"E-Enzo, teka lang. Nasasaktan ako." Impit kong daing habang pilit siyang itinutulak.
"Shut up bitch! I'm almost done!" Saad niya habang patuloy parin ang marahas na paggalaw sa ibabaw ko.
Habang tumatagal ay lalong bumubilis ang paggalaw niya. Dahil hindi ko siya maitulak ay nagsumiksik ako sa headboard para makawala sa kanya dahil ang hapdi na ng pagkababae ko. Dahil doon ay napaghiwalay kami.
"FUCK!" Dumagundong ang boses niya habang tinatapunan ako ng isang matalim na tingin.
Agad niyang hinawakan ang leeg ko saka ako sinakal at idiniin sa kama. Ang isang kamay naman niya ay mabilis na ipinasok ang kanyang pagkalalaki sa akin.
"E-Enzo..." pagmamakaawa ko dahil hindi na ako makahinga sa higpit ng pagkakasakal niya.
Mas lalo pang binilisan at diniinan ni Lorenzo ang paggalaw niya sabay ang mga mumunting mura na lumalabas sa bibig niya.
"Damn it!" Nagtagis ang kanyang bagang at mariing napapikit sabay ng pag-agos ng mainit na likido sa loob ko.
Napaubo ako at mabilis na napaupo ng bitawan niya ako at umalis sa ibabaw ko. Para akong malalagutan ng hininga dahil sa pagkakasal niya.
Nang akmang tatayo na ako ay mabilis na hinablot ni Lorenzo ang braso ko at marahas akong pinaharap sa kanya. Isang malutong na sampal ang sumalubong sa akin.
Hinawakan niya nang pagkahigpit-higpit ang panga ko na sa tingin ko ay ano mang oras ay mababasag na.
"You don't do that to me slut. Huwag na huwag mong uuliting kumawala habang inaangkin kita. You are mine. Wala kang karapatang magreklamo kung paano at gaano karahas kitang aangkinin." Mariin niyang bulong. Hindi ko mapigilang mapaluha kaya nag-iwas ako ng tingin mula sa nag-aalab niyang mga titig.
"Look at me when I'm talking to you. Naiintindihan mo ba ang sinabi ko?"
Hindi ko makuhang sumagot dahil narin siguro sa takot na nararamdaman ko.
"Tinatanong kita."
"O-oo." Mahinang sagot ko.
"Good. Don't you ever forget that you are in my house and you follow my rules. Pinapatira kita dito, pinapalamon at binibihisan. You are my bitch remember? Mine. Kaya kahit ano mang gusto kong gawin sayo, wala kang karapatang magreklamo."
Pabalya niya akong binitawan at agad na tumayo at pumasok sa banyo.
Dahan-dahan akong umalis sa kama niya para pulutin ang mga damit kong pinagtatapon niya kanina. Dama ko parin ang kirot at hapdi sa pagitan nga mga hita ko pati narin ang panginginig ng mga tuhod ko.
Marahas si Lorenzo tuwing inaangkin niya ako pero ang kanina ang pinakamarahas. Para niya akong ginagahasa dahil kahit ayaw ko na ay hindi parin siya nagpapaawat.
Nang matapos akong magbihis ay agad din akong lumabas at nilisan ang kwarto niya. Nagagalit siya tuwing naabutan niya pa ako pagkatapos niyang maligo.
Huminga ako ng malalim at kinalma ang sarili ko bago ako bumaba ng hagdanan. Mahigpit ang pagkakahawak ko sa banister sa pangambang baka bumigay ang tuhod ko.
Nang narating ko na ang kwarto ko ay napasandal ako sa pinto at padausdos na napaupo sa sahig. Agad kong niyakap ang aking mga tuhod at tahimik na umiyak.
Nang may kumawalang hikbi mula sa akin ay agad kong tinakpan ang bibig ko.
Ang sakit isipin na ang baba ng tingin ni Lorenzo sa akin. Na akala niya ay may namamagitan sa amin ng driver niyang si Alfred.
Nandidiri ako sa sarili ko dahil sa tangkang panggagahasa sa akin ni Alfred kanina at sa dahas ng pag-angkin sa akin ni Lorenzo. Para bang isa lang akong trapo sa paningin nila. Tila ba isa akong puta sa pamamahay na ito na kung kailan nila gustong gamitin ay hindi ako maaaring tumanggi.
Pilit kong ipinapaliwanag kay Lorenzo kanina na walang namamagitan sa amin ni Alfred at tinangka niya akong gahasain. Pero kumbinsido siyang may relasyon kami at may nangyayari sa amin.
Kumbinsidong kumbinsido siyang isa akong maruming babae.
This is what I get for leaving. Ito ang napala ko dahil sa paglayas at pag-iwan ko sa kanya noon.
I was lost. Broken. Alone.
I still am lost. I definetely am still broken.
But not alone. Not anymore.
Marahan akong tumayo para hindi makalikha ng anumang ingay. Buong ingat akong umupo sa kama para makatabi ang anak ko.
Bigla siyang gumalaw kaya mahina kong tinapik tapik ang hita niya.
"Shhh... Si Mommy lang ito baby. Shhh." Alo ko sa kanya.
He's Brynel Anthony Mallari, my son. The only reason I stay in this hell hole I call home. Hindi ko siya kayang buhayin mag-isa kung aalis kami. Hindi ko rin kayang malayo sa kanya kaya pinagtitiisan kong manatili sa piling ni Lorenzo.
"I love you Bry." I whispered.
Though I'm talking to my son, I know I meant that for both Brys of my life.
Martir na kung martir. Gaga na kung gaga. Hanggat siya ang bumubuhay sa aming mag-ina wala akong pakialam.
Desperada? Mukhang pera? Puta?
Lahat ng pang-iinsulto natanggap ko na sa pamamahay na ito. Nung una, oo masakit. Pero habang tumatagal nakasanayan ko na.
I got so used of the insults that I somehow believe I am what they're accusing me.
Ayaw na ni Enzo sa akin pero nagsusumiksik ako. Desperada nga siguro.
Palamunin niya kaming dalawa ng anak ko. Siya ang bumubuhay sa amin. Pera niya ang ipinggagastos. Binabayaran niya ako tuwing ako'y kanyang inaangkin. Para sa kanya isa akong bayarang babae. Mukhang perang puta.
I am Angelica Rose Cruz-Mallari and this is my story.
