The Twin Sex God [SPG]

[TTSG 22] THE HEARTBREAK

Victoria's POV
I can't believe na sa kanya ko lahat narinig ang mga yon. How could he??? Napakasinulanging niya! So, ano yung mga 'nobela' na pinagsasasabi niya sa akin? Totoo ba yon? Para akong pinagbagsakan ng langit at lupa. Ang bigat ng pakiramdam ko. Sobra akong nasasaktan. Hindi ko in-expect na masasaktan niya ako ng ganito. Awang-awa ako sa sarili ko. Gustong-gusto ko siyang puntahan at sabihin niya sa akin na isang gimik niya lang ito. Sobra na ang mga luha na bumagsak sa mga mata ko. Akap-akap ko ang tuhod ko habang naka-upo ako dito sa 'sad pad' kung tawagin ko.
Nananakit na ang mga mata ko sa kakaiyak. First time kong umiyak ng ganito at napahiga na lang ako at ipinikit ang mga mata ko.

---

"Powgic?"

"Hmmm?" I responsed at napamulat na nasa higaan na ako at napatingin kay kuya Tyron. Omg! Am I dreaming again???

"Anong ginagawa mo dun sa bakuran natin at doon ka natulog ha? Anong pumasok sa isip mo?" He said na medyo galit pero I feel na concerned lang siya. So, that does mean na totoo ang lahat. Totoo ang ginawa ni Dave. Totoong sinaktan niya ako and then suddenly naramdaman ko na naman ang sakit na naramdaman ko kagabi and I wanna burst out of tears pero andito si kuya and I have to be brave.

"I'm sorry, kuya. Nagpahinga lang ako. I didn't know na makakatulog pala ako." I said na nakayuko. Napabuntong-hininga na lang si kuya.

"Okay, fine, Ria. I'll make you get away this time but next time I'll saw you there, you're busted. Got it? Ano ba kasing problema mo?" He said na naka-crossed arm at nakasandal sa pintuan.

"Thank you, kuya but wala naman akong problema e. Nakatulog lang talaga ako dahil sa pagod." I said as I gave him a fake smile.

"You can fool anyone but not me, Ria. I know you since we're both kids and I know kapag may problema ka. Ano ba yon?" He said na ganun pa rin ang pose niya.

"Kuya, I told you na nga! Wala akong problema, see?" I said na tumayo at ngumiti ng malaki.

"Tss. Look at your eyes. Paga ang mata mo kakaiyak and please don't do that smile, I know it's fake." Pa-irap na sabi niya at umayos ng tayo.

"Okay, baka hindi ka pa ready pero kapag ready ka. I hope na ako agad ang sasabihan mo. Is that good, princess?" He said at hinaplos ang pisngi ko. Napatango na lang ako. Thank you, Lord for these wonderful brothers.

"Okay, fix yourself na. Magbe-breakfast na tayo at baka ma-late ka pa." He said na ngumiti at bumaba ng tuluyan. Ang swerte ko sa mga kapatid ko. Kuya-and-ate combined sila kaya kahit wala akong sister masaya ako sa piling ng mga kapatid kong lalaki.

---

"Ria? The breakfast is ready!" Pasigaw na sabi ni mommy. Naluha naman ako dahil gusto ko siyang yakapin at ibuhos lahat ng nararamdaman ko but I have to pretend that I am happy. Pinunasan ko naman ang luha ko at bumaba na.

"Good morning, princess. What took you so long?" My mommy said as she embraced me.

"Nothing, ma. I am just tired yesterday." I said na bumitiw sa yakap niya.

"Hmmm? Are you okay?" She said tinititigan ako na para bang binabasa niya ako.

"Hm? Of course naman, ma!" I exclaimed na nilakihan pa ang mata ko and then smiled widely.

"But your eyes said you're not okay. Did you just cry? Who made you cry?" She said na parang nagagalit.

"Ha? Wala, ma! Napuyat lang ako kasi ang dami ko pong ginawang projects e." I said na pilit ang ngiti. My ghad! Pang-ilan beses ko ng nagsisinungaling kay mommy. My conscience is killing me. Ugh!

"You better, Victoria. Don't you ever lie to me!" She said na naniningkit na ang mga mata.

"Wow! Bread rolls again! Yum! Come on, ma. Let's eat na, it looks delicious." Sabi ko habang umuupo sa lamesa.