Jacely's life

- 68

Zn ogen staan zwart , zn handen zijn gevormd tot vuisten
" soufian je maakt noah w-"
" HET KAN ME GEEN MOER SCHELEN !" Schreeuwt hij
Je raadt het al , jah'noah begon te huilen
Ik kijk boos soufians kant op , voor ik op kan staan gaat nassira al naar zn kamer
Ik sta op en ga voor soufian staan , ik lijk wel een dwerg als ik voor hem sta
" luister eens goed wat ik je ga zeggen ! , mijn huis kom je zo niet binnen en vooral niet met een pas geboren baby in dit huis "
Ik druk mn vinge hard in zn borstkast
" oh en in dit huis schreeuwt niemand maar egt NIEMAND tegen mij , WIJ gaan nergens naar toe met een kind van 2 dagen oud
Begrepen?  "
Met een boze blik kijk ik hem aan en verlaat vervolgens ons kamer

-
Er is al een week voorbij en ik heb al een week niks gehoord van soufian
Sinds die ruzie vertrok hij en heb ik niks meer van hem gehoord
Uitgeput ga ik mn bed uit en maak alina klaar voor school
Ik til noah voorzichtig op en leg hem in zn maxicozi
Wanneer we allemaal volledig klaar zijn Stappen we de auto in en breng ik Alina en elijah naar school en blijf ik natuurlijk met Noah

Zuchtend kijk ik voor me uit
" ik kan het niet meer , ik heb pijn , ik ben niet eens volledig hersteld van mn bevalling" zeg ik tegen nassira terwijl er een traan over mn wang rolt
Ze kijkt me met medelijden aan en komt naast me zitten
" ik ben er voor je , ik zal je helpen " zegt ze en trekt me in een knuffel
Er is iets anders aan mn vriendin , ze is zo stil en afwezig , haar huis ziet er half leeg uit
" nassira , wat is er aan de hand ?" Vraag ik dan maar
" niks hoezo ?" Zegt ze meteen en gaat recht op zitten
" je verbergt iets voor me " zeg ik streng en sla mn handen op elkaar
" jacely , het spijt me maar .... ik verhuis over 2 dagen naar Marokko met mijn gezin " zegt ze en kijkt me verdrietig aan
Geschrokken kijk ik haar aan er gaat op dit moment alleen pijn door me heen
" w..wanneer was je van plan om me dit te zeggen ?"
" sinds vorig week toen ik bij je was , maar door de vertrek van soufian wou ik je niet lastig vallen "
Mn ogen vullen zich met tranen
" je bent nooit een last voor me , je bent mijn zus " zeg ik snikkend en trek haar in een knuffel
" ik ga je zo erg missen "
Ze knuffelt me stevig terug en huilt het uit
Daar gaat een ander stuk van me weg ...

2 dagen later ..

Samen met Elijah , Alina en Noah loop ik richting nassira en haar gezin toe
Ze rent net een klein kind naar me toe en knuffelt me strak
" ik ga je missen " zegt ze terwijl er tranen naar beneden rollen
" ik jou ook , maar je bent nog lang niet van me af " zeg ik blij
" hoe bedoel je ?" Zegt ze en maakt zich los van me
" we gaan naar Marokko " zeg ik blij
Ze schreeuwt zo wat en iedereen kijkt ons kant op 
" voor hoe lang ?"
" zeker 3 weken "
" dan kom je lekker bij mij blijven , het huis is groot genoeg"
" De vlucht naar Marokko vertrekt over enkele minuten"
Met snelle passen lopen we naar het vliegtuig en gaan we met zn alle zitten 
Met Noah on mn armen klets ik met Nassira terwijl de kinderen en haar man slapen
" maar vertel , waarom kom je eigenlijk me "  vraagt nassira
" nou ik ben erachter gekomen dat soufian in Marokko is en detective jacely moest meteen inschakelen "
Nassira kijkt me hoofdschuddend aan
" en de kinderen hun school dan ?"
" ze gaan op een nederlandstalig school in Marokko als gast leerlingen  "
" dat heb je goed geregeld "
" natuurlijk " zeg ik grijnzend 
" Jacely en Nassira weer op Avontuur " zegt nassira enthousiast
" daarom ben je mijn beste vriendin " zeg ik trots

Na een lange stilte vallen we beide in slaap en arriveren we na een paar uurtjes in Marokko
Na dat we alle koffers hadden gaan we in verschillende auto's richting nassira's huis
We stoppen om simkaarten te halen en rijden verder
" mama , wanneer komt papa nou terug " zegt alina voor de duizendste keer in deze week
" ik weet het niet schatje , maar ik ga mn best doen om hem te vinden poppetje " zeg ik en kijk haar aan via de achteruit rij spiegel
" en Elijah , dit keer geen woord tegen je vader , ik wil hem niet weer op het vliegveld tegen komen "
Ze knikt enkel en gaat verder op haar telefoon
Na een halfuurtje parkeer ik voor het huis en stappen de kinderen en ik uit
" welkom bij ons huis " zegt nassira blij en helpt me met de koffers
Haar man neemt noah van me over en de kinderen gaan naar binnen
"Hier kan je samen met noah slapen en de kinderen kunnen gewon samen slapen "
" dankjewel " zeg ik dankbaar en geef haar een knuffel
" ik ga alina en Noah eten geven en dan naar bed brengen , ik heb een hoop te doen" zeg ik vermoeid
" Ga lekker eten , douchen en slapen , morgen ochtend beginnen we aan alles "
Ik knik , ze heeft gelijk !

Soufian's perspectief

Vermoeid val ik op mn bed neer , ik mis mn gezin , ik mis Jacely
Mn bed is leeg , geen lachende alina en ik heb niet eens kunnen genieten van mijn zoontje
Een teleutstellend gevoel gaat door me heen
Ik sta op en neem een lange douch
Mn telefoon gaat voor de 20ste keer op deze dag
Snel neem ik op

Onbekend : " we hebben haar gevonden "
Soufian : Ik kom er nu aan !

Snel trek ik mn kleren aan en verlaat ik mn hotel kamer
Je dacht dat je weg kon vluchten
Maar ik heb je gevonden !