UNUTULMAZ AŞK

Acı

Herşey çok güzel gidiyordu arkadaşlarımla çok eğlendik sonra bir telefon geldi arayan annemdi annemin sabah söylediklerinden sonra içinde bir şey vardı tarif  edemediğim bir şey annem arayinca nedensizce icimde telaş oldu telefonu açtım“alo kizim ” annem ağlıyordu “ne oldu anne ” annem hıçkıra hıçkıra ağlıyordu kesin kötü bir şey oldu annem“kızım baban a araba çarpmış baban öldü” yikilmistim nasıl olur da böyle bir şey olmuştu annem hissetmişti ben şuan hiç bir şey hissedemiyordum arkadaşlarım leyla noldu iyi misin beni bir yere oturdular ellerim titriyor gozlerimdem yaşlar bosaliyordu. Telefonumla konuşan biri var kim olduğunu onemsemedim o da öğrenmişti beni kaldırıp ilerde pişman olmamam için hemen cenaze evine yani bizim eve goturuyordu yerimden kalkacak derman yoktu sizlerin durmuyordu Zeynep beni zorla kaldırdı taksiye bindik eve yaklaştıkça içine bir şey oturuyo hem bir yandan ağlıyor hem bir yandan olanlara inanamiyordum bunların bu rüya olması için dua ediyordum evin kapısının önündeydi artık herkes ağlıyordu annemin sesleri geliyordu Akardeşimin ağlama sesleri hayır Allahım giremezdim bu eve Zeynep hemen yanimda bana bakıyordu bana destek olmak için uğraşıyordu o da benim gibi üzgündü içeri girdim babannem anneannem beni görünce ikiside geldi artık aglamiyordum. Gözümden yaş gelmiyordu çünkü ama bütün vücudum titriyordu ikiside bana sarıldı ama karşılık veremedim elimi kaldırmaya bile merakım yoktu annemin ve babamın odasına gittim annem babamın tabutunun başına oturmuş ağlıyor ve onu son kez oluyordu kardeşim küçük olduğu için onu odaya almamislardi ben odaya girdim babamın başında beyaz bir şey vardı senesinden başına kadar yüzü bembeyaz gözleri kapaklı bir şekilde tabuta yaatiyord beyaz  çarşaf gibi bir şey vardı galiba onun iicine koyacaklar babama son kez serpilip öptüm sonra odadan annewmle bbeni cikartilar cemaate aracı geldi bbabamdab ayrılma vakti yakasti ben iki bir insan gibiyim hiç konuşuluyor ve aglamiyorum daha dogrusuu anlayamıyorum dayımın arabasına bindik cenazeye arabasının hemen arkasından geliyoruz arabadan bindik burası bir camiydi babamı uzuin bir taşın üstüne yatırdılar ve namaz. Kıldılar sonra tekrar arabaya ışte mezarliktaydik. Ayrılma vakti geldi toprak yavaş yavaş kaziliyoir ben titremeye başladım gene basın dönüyordu bu. Neydi Allahım iliklerime kadar acı hissediyordum babam mezarın içine konuldu üstüne toprak atiliyo ışte o her toprak atilisinda benim Canım gidiyordu /gozzlerim kaarardi Zeynep yanımdaydı herkese bana bakarak konuşuyorlardı en sarmaya geecmistim çünkü benim nankör babasının ölmesine sevinen bir pislik gibi inanıyorlardı umrumda değil  zaten gözlerim karardı basın döndü ve sonrasını hatırlamıyorum gözümü açtığımda bir hasta ne odasindaydim