önümde uzun bi yol var kimseye bakmıyorum kimse beni umursamıyo sanki ben yokmuşum gibiler hayallerimde olan insanlar degillerde sanki bazı kişiler uzaklastırıyo bana yaklaşan kişileri anlamıyorum ama o kişiler bunun farkında benden nefret ediyolar ama bi okadarda gıcıklar kimse benim ne hissettigimi ne duydugumu ne gördügümü bilmiyo keşke benim bi gücüm olsa insanların ne hissettikleri ve aklından ne geçtigini bilsem ama öyle bişey imkansız yazıyorum hislerimi dökerek sakni hayat kısa bi gün ölücekmiş gibisin ama uzun hayat bazı kişilere ise kısa aylar yıllar günler su gibi akıp geçiyo zamanda öyle
yazıya başladığım saat:12.56
yazıyı bitirdiğim saat:13.20
