NEDEN YOKSUN BABA???

.....

BABA!!

Bak görüyor musun her geçen büyüyorum her geçen yaşımda ölüme bir adım daha atıyorum. Hiç büyümek istemiyorum baba. Çünkü benimle beraber hayallerim de büyüyor umutlarım da, dertlerim de. Büyüdükçe daha da çok tanıyorum dünyayı, insanları her şeyin farkına varıyorum, canımı yakmaya çalışan insanları görüyorum. Büyümek hiçte güzel değilmiş BABA... Keşke hiç büyümeseydim. Neden baba neden böyle oldu??? Dost dediklerim arkamdan vurdu beni. Hayat bana MUTLULUĞU değil ACIYI öğretti en başta...

Peki neden baba?? Neden her mutlu olmaya çalışınca olamıyorum? Neden her mutluluğumun içinde bir acı saklı? Senden çok kağıtlar kalemler dost bana, senden çok onlar anlıyor beni , onlar şahit acılarıma. mutsuzluk en büyük acım zaten. Yanımda olmayışınız çok dokunuyor bana. Sonra MAZİ Mazi geliyor aklıma baba anne dediğim kadının lafları, sözleri geliyor aklıma bende namus bile bırakmadığı sözleri.

Hiç mi duymuyorsun içimdeki çığlıkları , hiç mi fark etmiyorsun içimde ki acıyı. Bu kadar mı köreldi gözlerin? bu kadar mı sağırlaştın bana karşı. hiç mi duymadın kızının feryatlarını baba!!

Gülmeyi bile beceremiyorum artık gülsem de ne olacak sanki sahte gülüşlerle kim mutlu olur ki baba??

Sen söyle şimdi bu kırılmış yüreğimi toplayabilir misin baba?? Kanayan yüreğimi düzeltebilir misin? Çok geç Olmadan BANA KIZINIZA AİLE OLUR MUSUNUZ??