Merhaba :)
Doğrusunu söylemek gerekirse bugün kötü bir gün değildi. Aksine, güzeldi. Oldukça.
Okulda Ceren'in ısrarları üzerine ki normalde hiç çıkmam dışarıya, dışarıya çıktık. -farklı bir cümle oldu-
Onu izledim. Öğle boyunca. 40 dakika. Gözlerimi ayırmadan. Onu camdan değilde 5-10 adım ötesinden izlemek daha güzel oluyormuş. Daha güzel. Fazla güzel...
Hatta, bir kere göz göze geldik. Belkide ilk defa. Kalbim durdu o an. Gözlerimi kaçıramadım. Onun o güzel kahverengilerinde takılı kaldı. Başkalarına göre klasik ama bana göre muhteşem olan o, kapalı kahverengi gözlerinde. Kalpten gidiyordum. Ciddiyim.
Onun dışında sıkıcıydı yine.
Eski okulumda olsam, her ders gevezelik yapardım. ::) Özlemiştim. Fazlasıyla. Ama buraya da alışacaktım. Evet, evet. İçimden bir his burayı da seveceğimi söylüyordu. Ve genelde beni hislerim yanıltmazlardı.
Not: Yanıltmadı da!.. :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bu Onun Günlüğü...
Short StoryBu onun günlüğü. Onun günlüğünde kelimelerle anlattığı yalnızlığı, ilk aşkı, ilk çaresizlikleri, ilk büyük sorunları ve daha nicesi var. Birazda olsa kendinden bir parça bulmak istiyorsan, okuyabilirsin. Bugün çok kötüydüm. *** Bugün de çok kötüydüm...
