∞ İMKANSIZIMDIN SONSUZUM OLDUN ∞

1. BÖLÜM

7. sınıfın yaz tatilindeyim . Sabahın yüzüme vuran kavurucu sicağında annemin zoruyla ekmek almak için uyandırıldım. Olacaklardan habersiz oflayıp-puflayarak hazırlanıp evden çıktım . Binanın kapısından çıkmamla gördüğüm kişi karşısında kalbimin ritminin değişmesi bir oldu . Öylece ona bakıyordum. Ekmek alacağım tamamen aklımdan çıkmış, sadece onu izliyordum. O ise benim varlığımın farkında bile değildi. Cem'i sevmediğimi o an anlamışttım. Sanki o hiç inanmadığım ilk görüşte aşk'a tutulmuştum. Ben bu düşünceler için kaybolurken annemin megafondan seslenmesiyle irkildim.Ne kadar isteksiz inmiştim oysaki şimdi de çıkmak istemiyorum. Ama biraz daha ekmek alıp eve çıkmazsam annemin gazabına uğrayacağım. Hızla oturduğum yerden kalktım ekmek alıp eve çıktım. hala aklımda o vardı. Bu arada o diye bahsettiğim kişinin sınıf arkadaşım olduğu aklma gelmişti. Nasılda bu zamana kadar fark edememiştim onun varlığını . Cem tamamen aklımdan çıkmıştı sadece aklımda o vardı. Onunla bir şekilde konuşmalıydım.Nihayet akşam olmuştu. Biraz kafa dağıtmak için facebook'a girdim anasayfada dolanırken birden sohbet açıldı.

Evet Evet o bana mesaj atmıştı. Yani ' Ömer' bana napıyorsun diye mesaj attı.Havalarda uçuyordum. Heyecandan ne yapacağımı şaşırmış kahkahalar atıyordum . Cevap vermediğimi fark ettim bende hiç bir şey belli etmemeden tüm sınıf arkadaşlarımla konuştuğum gibi ona da " Oo sınavlarda olmasa mesaj atacağın yok" dedim ve konuşmaya başladık. Konuşmamız samimi bir şekilde ilerlerken birden bana ' Ece' dedi ben de birden 'Ece mi ? ' diye yanıtladım. Aslında Ece demesi o kadar tuhaf bir şey değil ama tüm sınıf bana ' Beton' derken onun Ece demesi tuhafıma gitti. Neyse ' Ne dicektim ki ' diye yanıtladı. Bende ' Tüm sınıf bana Beton diyor sen Ece deyince tuhafıma gitti dedim '. Demez olaydım. Gelen cevap karşısında buz kesildim...