2.Bölüm
Dün olanlardan sonra nasıl uyuduğumu anlayamıyordum.Hala çok korkuyordum.Ama Damon'ı aklımdan çıkaramıyordum.Acaba bana şaka mı yapmıştı?Apar topar evden çıktım ve okula geç kalıyordum
Arabama bindim ve gazladım.Okula doğru giderken Damon'ı evinin önünden geçerken ve arabayı durdurdum.Eve doğru baktım ve Damon'ı telefondan aradım.Ancak açan olamadı.Telefonu tedirgin bir şekilde kapadım ve arabadan indim.Eve doğru yavaş adımlarla ilerledim.Ayakkabımda çıkan seslerden başka bir şey duymuyordum.Haa tabi bir de kalbimin "güm güm güm"diye atması dışında tabi...
Evin kapısının önünde durdum.Sonra zile bastım.Ancak açan olmadı.Arabama doğru ilerlerken birden kapı açılırken o rahatsız edici sesi duydum ve durakladım.Arkamı yavaş yavaş döndüm.Ve kapı ardına kadar açıktı.Öyle korkuyordum ki...Dün olanlar,şimdi yaşadıklarım.....Bir an Damon bana şaka yapıyor gibi geldi.Ama ne cesaretse eve doğru ilerledim.Her adım attıkça öylesine heyecanlanıyordum ki...Yavaş yavaş ilerlerken omzuma bir elin dokunduğunu fark ettim.Çok korkmuştum.Birden olduğum yerden sıçradım.Omzuma dokuna el eski erkek arkadaşım Jackson'dı...
-Naber?Dedim titrek sesimle.O da:
-İy sen?
-Ben de iyi?
-Korkutmadım yaa...?
-Yoo...Korkmadım tabii
-Ee..Erkek arkadaşınımı arıyorsun?
-Artık iğneleyici konuşma!Bizim ilişkimiz zaten çoktan bitmişti.Sen neyin derdindesin hala?!
-Ben seni hala seviyorum niye anlamıyorsun?Seni unutamadım.
-Ama be seni unuttum.Bitti.Artık ben Damon ile birlikteyim ve onu da ço seviyorum.
-Sen benden başkasını sevemezsin.
-Anla artk seni sevmiyorum!!!!
-Ama ben seni SEVİYORUM!Dedi.Ben o an çok sinirlenmiştim.Ona bir tokat attıktan sonra hemen arabama koştum.Tam arabayı hareket ettirmek üzereyken evi kapısına baktım ve kapı kapanmıştı.Vee...Pencereden birinin bana baktığını hissettim.Gözümü kapatıp açmamla beraber o his birden kayboldu.
